महात्मा फुले साहित्य

महात्मा फुले - सावित्रीबाई फुले यांची सर्व पुस्तके (समग्र). तसेच इतर

महात्मा फुले - सावित्रीबाई फुले यांची सर्व पुस्तके (समग्र वाग्मय) आणि चरित्र. Er zijn verschillende manieren om het te doen. बाबासाहेब आंबेडकर गौरवग्रंथ, क्रांतिसुक्ते राजेike छत्रपती शाहू, कर्मवीर भाऊराव पाटील, महात्मा गांधी समाविष्ट केली आहेत आहेत.

Mahatma Jotiba Fule Lekhan Sahitya (Marathi, Hindi-boeken)

Mahatma Phule-boeken

Gulamgiri ((Slavernij)

Tritia Ratna

Powada: Chatrapati Shivajiraje Bhosle Yancha, [Leven van Shivaji Maharaj]

Powada: Vidyakhatyatil Brahman Pantoji

Brahmananche Kasab

Shetkarayacha Aasud (zweepkoord voor de cultivator)

Satsar Ank 1, 2

Ishara

Gramjoshya sambhandi jahir kabhar

Satyashodhak Samajokt Mangalashtakasah Sarva Puja-vidhi

Sarvajanik Satya Dharma Pootak

Sarvajanik Satya Dharmapustak

Akhandadi Kavyarachana

Asprushyanchi/Dalit Kaifiyat

Zijn boeken zijn tegen kasteïsme en bijgeloof. Deze app bevat ook zijn autobiografie.

Gandhiji had gezegd: "Mensen noemen me een Mahatma, maar Jotirao Phule was een echte Mahatma". -Haribhau Narke

Er waren Lokahitawadi, Mahatma Phule, Savitribai Phule, Dnyanoji Mahadev, Godkar, Ranade, Gopal Ganesh Agarkar, Rajarshi Shahu Maharaj, Tukadoji Maharaj, Ghadge baba, Babasaheb Ambedkar, Swatantryaveer Vinayak Damodar Sawarkar, Hamid Dalwai en Prabodhankar Thackeray. Zo'n ononderbroken traject is niet het fortuin geweest van enige andere staat in India. En als we ze beschouwen als leerscholen voor sociale hervormers, elk geleid door een geleerde goeroe, dan was Mahatma Phule de geleerde goeroe van allemaal. --- Dr. Narendra Dabholkar, Maharashtra Andhashraddha Nirmulan Samiti (in zijn toespraak over traditie en bijgeloof in Panvel)

MAHATMA JYOTIRAO GOVINDRAO Phule: neemt een unieke positie in onder de sociale hervormers van Maharashtra in de negentiende eeuw. Terwijl andere hervormers zich meer concentreerden op de hervorming van de sociale instellingen van gezin en huwelijk, met speciale nadruk op de status en rechten van vrouwen, kwam Jotirao Fule in opstand tegen het onrechtvaardige kastensysteem waaronder miljoenen mensen eeuwenlang hadden geleden. In het bijzonder verdedigde hij moedig de zaak van de onaanraakbaren en nam hij de knuppels op zich voor de armere boeren. Hij was een militante pleitbezorger van hun rechten. Het verhaal van zijn stormachtige leven is een inspirerende saga van een voortdurende strijd, die hij meedogenloos voerde tegen de krachten van de reactie. Opmerkelijk was zijn vermogen om weerstand te bieden aan allerlei vormen van druk zonder ook maar één keer te wankelen en altijd te handelen volgens zijn overtuigingen. Hoewel sommige scherpe waarnemers van de sociale scene in Maharashtra, zoals Narayan Mahadeo Parmanand, zijn grootsheid tijdens zijn leven erkenden, is er pas de laatste decennia een toenemende waardering voor zijn dienstbaarheid en opoffering bij het verheffen van de massa.

Sociaal leven:

Onderwijs aan vrouwen en de lagere kaste verdiende volgens hem prioriteit. Daarom begon hij thuis zijn vrouw Savitribai op te leiden en in augustus 1848 een meisjesschool te openen. De orthodoxe tegenstanders van Jotiba waren woedend en begonnen een wrede campagne tegen hem. Hij weigerde zich te laten afschrikken door hun kwaadaardige propaganda. Omdat geen enkele leraar het aandurfde om op een school te werken waar onaanraakbaren als leerlingen werden toegelaten, vroeg Jotirao zijn vrouw om de meisjes op zijn school les te geven. Stenen en stenen werden naar haar gegooid toen ze op weg was naar de school. De reactionairen bedreigden Jotirao's vader met ernstige gevolgen als hij zich niet distantieerde van de activiteiten van zijn zoon. Jotirao's vader gaf toe aan de druk en vroeg zijn zoon en schoondochter om zijn huis te verlaten, aangezien beiden weigerden hun nobele onderneming op te geven.

Satya Shodhak Samaj

Na het traceren van de geschiedenis van de brahmaanse overheersing in India, gaf Jyotirao de brahmanen de schuld voor het opstellen van de rare en onmenselijke wetten. Hij concludeerde dat de wetten waren gemaakt om de "shudra's" te onderdrukken en erover te heersen. In 1873 vormde Jyotiba Phule de Satya Shodhak Samaj (Vereniging van Zoekers naar Waarheid). Het doel van de organisatie was om de mensen van lagere kasten te bevrijden van de onderdrukking van de brahmanen.