Bhagavad Gita As It Is in Mara

Srimad Bhagavad Gita, jak to jest: Marathi | श्रीमद भागवत गीता मराठी सार

Bhagavad Gita (ˌbʌɡəvəd ɡiːtɑː, -tə /; sanskryt: भगवद्गीता lub भगवद्गीता, bhagavad-gītā w IAST, wymowa sanskrytu, lit. "Song of God"), często określany jako Gita, to 700-wierszowy hinduski pismo święte w sanskrycie jest częścią hinduskiego eposu Mahabharaty (rozdziały 23-40 6. księgi Mahabharaty).

Gita osadzona jest w narracyjnej ramie dialogu między księciem Pandawą Arjuną a jego przewodnikiem i woźnicą Pana Kryszną. W obliczu obowiązku wojownika do walki z Dharma Yudhha lub prawą wojną pomiędzy Pandawami i Kaurawami, Arjuna jest radzony przez Pana Krsnę, aby "spełnił swój obowiązek Kshatriya (wojownika) jako wojownik i ustanowił Dharmę". Wstawiony w tym apelu do kszatrija dharmy (rycerskości) "jest dialogiem ... pomiędzy rozbieżnymi postawami dotyczącymi metod osiągnięcia wyzwolenia (moksza)".

Bhagavad Gita przedstawia syntezę pojęcia Dharmy, teistycznej bhakti, yogicznych ideałów moksha poprzez jnana, bhakti, karmę i Raja Yogę (o której mowa w rozdziale 6) i Samkhyaphilosophy.

Liczne komentarze zostały napisane na Bhagavad Gicie z bardzo różnymi poglądami na podstawowe. Komentatorzy Vedanty odczytują w tekście różne relacje między Ja i Brahmanem: Advaita Vedanta widzi niedualizm Atmanu (duszy) i Brahmana jako jego istoty, podczas gdy Bhedabheda i Vishishtadvaita postrzegają Atman i Brahmana jako zarówno różne, jak i nie różne, a Dvaita widzi są tak różne. Ustawienie Gity na polu bitwy zostało zinterpretowane jako alegoria etycznych i moralnych zmagań ludzkiego życia.

Wezwanie Bhagavad Gity do bezinteresownego działania zainspirowało wielu przywódców indyjskiego ruchu niepodległościowego, w tym Bal Gangadhara Tilaka i Mahatmy Gandhiego. Gandhi określił Gitę jako swój "duchowy słownik"

Bhagavad Gita składa się z 18 rozdziałów - गीतेतील अध्यायांची नावे

1.Prathama adhyaya - अध्याय 1 - अर्जुनविषादयोग

2.Sankhya yoga - अध्याय 2 - सांख्ययोग

3.Karma joga - अध्याय 3 - कर्मयोग

4.Gyaana- - अध्याय 4 - ज्ञानसंन्यासयोग

5.Karma- - अध्याय 5 - कर्मसंन्यासयोग

6.Dhyan yoga or Atmasanyam yoga - अध्याय 6 - आत्मसंयमयोग

7.Gyaana-ViGyaana yoga - अध्याय 7 - ज्ञानविज्ञानयोग

8.Aksara-Brahma yoga - अध्याय 8 - अक्षरब्रह्मयोग

9.Raja-Vidya-Raja-Guhya yoga - अध्याय 9 - राजविद्याराजगुह्ययोग

10.Vibhuti-Vistara-yoga - अध्याय 10 - विभूतियोग

11.Visvarupa-Darsana yoga - अध्याय 11 - विश्वरूपदर्शनयोग

12.Bhakti yoga - अध्याय 12 - भक्तियोग

13.Ksetra-Ksetrajna Vibhaga yoga - अध्याय 13 - क्षेत्रक्षेज्ञविभागयोग

14.Gunatraya-Vibhaga yoga - अध्याय 14 - गुणत्रयविभागयोग

15.Purusottama yoga - अध्याय 15 - पुरुषोत्तमयोग

16.Daivasura-Sampad-Vibhaga yoga - अध्याय 16 - दैवासुरसंपविभागयोग

17.Sraddhatraya-Vibhaga yoga - अध्याय 17 - श्रद्धात्रयविभागयोग

18.Moksha-Sanyasa yoga - अध्याय 18 - मोक्षसंन्यासयोग

Bhagavad Gita składa się z 18 rozdziałów (sekcja 25 do 42) w Bhishma Parva epickiego Mahabharaty i składa się z 700 wersetów. Z powodu różnic w recytacjach, wersy Gity mogą być policzone w pełnym tekście Mahabharaty jako rozdziały 6.25-42. lub jako rozdziały 6.23-40. Zgodnie z recytacją Gity komentowaną przez Adi Shankarę, wybitnego filozofa szkoły Vedanty, liczba wersów wynosi 700, ale istnieją dowody na to, że stare manuskrypty miały 745 wersetów. Same wiersze, złożone z porównań i metafor, mają charakter poetycki. Wersety najczęściej wykorzystują zasięg i styl miernika Sanskryckiego Anustuba (chhandas), a w kilku wyrazistych wersach używa się miernika Tristubha.

Sanskryckie wydania Gity nazywają każdy rozdział szczególną formą jogi. Jednak tytuły rozdziałów nie pojawiają się w sanskryckim tekście Mahabharaty. Swami Chidbhavananda wyjaśnia, że ​​każdy z osiemnastu rozdziałów jest wyznaczony jako oddzielna yoga, ponieważ każdy rozdział, podobnie jak joga, "trenuje ciało i umysł". Określa pierwszy rozdział "Arjuna Vishada Yogam" lub "Yoga of Arjuna's Dejection". Sir Edwin Arnold tłumaczy ten rozdział na "The Distress of Arjuna"