Kitab Sharimul Maslul Terjemah

Peygambere hakaret etmenin cezasını tartışıyor

Aslında ister Müslüman olsun ister kâfir olsun, Peygamber sallallaahu aleyhi ve sellem'e hakaret eden herkes idam edilmelidir, alimlerin ekseriyetinin görüşü budur. İbn Mundzir, "Alimlerin çoğu Peygamber sallallaahu aleyhi ve sellem'e hakaret etmenin cezasının ölüm olduğu konusunda hemfikirdir" dedi. Bu, Malik'in, Laits'in, Ahmed'in ve ayrıca İshak'ın görüşüdür ve Şafii mezhebidir. Nu'man'dan rivayet edildiğine göre, Hz.

Şafii mezhebinin bilgini Ebu Bekir el-Farisi, Müslümanların icmasına ilişkin olarak, Peygamber sallallaahu 'alaihi sellem'in ölüm cezasına çarptırılması gerektiğini, onun dışında onu eleştirenlerin cezalandırılacağını anlattı. sopayla. Ebu Bekir el-Farisi tarafından rivayet edilen icmanın anlamı, muhtemelen ilk nesil arkadaşların icma ve tabi'in veya onların icmalarıdır ki, eğer o bir Müslüman ise Peygamber sallallaahu 'aleyhi sellem'e hakaret edenlerin öldürülmesi gerekir.

Bu tür bir kısıtlama, Qadhi Iyadh tarafından "Halk, Müslümanlardan Peygamber sallallaahu 'alaihi sellem'in aşağılamasına ve aşağılamasına ölüm cezası üzerinde anlaştılar" derken gerçekleştirildi. Peygamber'e (s.a.v.) küfredenlere ve onların küfürlerine ölüm cezası verilmesi hakkında birçok âlimden rivayet edilmiştir.

Ve diğer içeriklerin yanı sıra, Peygamber sallallaahu 'alaihi sellem'in bir hakaret tövbe anlatılır

Alimler, eğer kişi nasuha tövbe ederek tövbe ederse ve yaptıklarından pişman olursa, tövbesinin kıyamet gününde kendisine fayda sağlayacağı, böylece Allah'ın günahlarını bağışlayacağı konusunda ittifak etmişlerdir.

Ancak dünyadaki tövbe durumunun nasıl olduğu konusunda ihtilaf ettiler ve onu idama mahkûm ettiler.

İmam Malik ve Ahmed, tövbesinin kabul edilmediğini, tövbe etse de öldürülmesi gerektiğini savunurlar. Argüman şudur:

Ebu Davud'dan Sa'd bin Ebi Vakkaş'tan rivayet edildiğine göre o şöyle demiştir: "Mekke'nin fethi olduğu zaman Resulullah (s.a.v.) dört erkek ve iki kadın dışında herkese teminat verdi ve onların ve İbn Ebu Serh'in isimlerini zikretti. . Sonra Sa'd hadisi zikretti, dedi ki; İbn Ebu Serh'e gelince, o, Osman bin Affan'ın evinde saklandı, sonra Peygamber bey'at istediğinde, Osman onu Peygamber sallallaahu wa'alaihi sellem'in huzuruna çıkardı ve şöyle dedi: "Ey Allah'ın Resulü! Bai'at Abdullah'ı al. Sonra başını kaldırdı ve ona saygılarını sunmak için isteksizce üç kez baktı.

Sonra üç kere biat ettikten sonra ashabına dönerek: "İçinizde beni gördüğü bu zata gelen akıllı yok mu?" dedi. Biatından vazgeçtim de onu öldürdü mü?" Dediler ki: "Yâ Resûlallah, senin kalbinden geçeni bilmiyoruz. Bize gözlerinle işaret etmedin mi?'' dedi. (Ebu Davud No. 2334 tarafından rivayet edilmiş ve Albani tarafından tasdik edilmiştir)

Bu argüman, mürtedin kendisine hakaret ettiği için tövbesinin kabul edilmediğini, hatta tövbe halinde gelse bile öldürülmesi gerektiğini açıklar.