History of Panama

Panama

De geschiedenis van Panama omvat de geschiedenis van de landengte van Panama vóór de Europese kolonisatie.

Vóór de komst van de Europeanen werd Panama op grote schaal bevolkt door volkeren die de Chibchan-talen, Choco-talen en de Cueva-taal spraken. Er bestaat geen nauwkeurige kennis van de omvang van de precolumbiaanse inheemse bevolking. Schattingen lopen op tot twee miljoen mensen. Ze leefden voornamelijk van de visserij, de jacht, het verzamelen van eetbare planten en fruit, het verbouwen van maïs, pompoen en wortelgewassen, en leefden in huizen van vlechtwerk en leem met rieten daken van palmbladeren.

De eerste permanente Europese nederzetting, Santa María la Antigua del Darién op het Amerikaanse vasteland, werd gesticht in 1510. Vasco Nuñez de Balboa en Martín Fernández de Enciso waren het eens over de locatie nabij de monding van de rivier de Tarena aan de Atlantische Oceaan. Dit werd in 1519 verlaten en de nederzetting verhuisde naar Nuestra Señora de la Asunción de Panamá (het huidige Panama City), de eerste Europese nederzetting aan de oevers van de Stille Oceaan.

Panama maakte meer dan 300 jaar (1513–1821) deel uit van het Spaanse rijk en zijn lot veranderde door het geopolitieke belang ervan voor de Spaanse kroon. In de 16e en 17e eeuw, op het hoogtepunt van het rijk, zou geen enkele andere regio van groter strategisch en economisch belang blijken.

Op 10 november 1821 verklaarden de inwoners van de Azuero tijdens een speciale gebeurtenis genaamd Grito de La Villa de Los Santos hun afscheiding van het Spaanse rijk. Zoals vaak het geval was in de Nieuwe Wereld na de onafhankelijkheid, bleef de controle bij de overblijfselen van de koloniale aristocratie. In Panama bestond deze elite uit een groep van minder dan tien uitgebreide families. De denigrerende term rabiblanco ("witte staart") wordt al generaties lang gebruikt om te verwijzen naar de doorgaans blanke leden van de elitefamilies.

In 1852 keurde de landengte een juryrechtspraak in strafzaken goed en zou – dertig jaar na de afschaffing – uiteindelijk een einde aan de slavernij afkondigen en afdwingen.