THE THEORY OF MORAL SENTIMENTS

อดัม สมิธตีพิมพ์ The Theory of Moral Sentiments ในปี ค.ศ. 1759

มันทำหน้าที่เป็นรากฐานสำหรับงานเขียนในภายหลังของ Smith เช่น The Wealth of Nations (1776), Essays on Philosophical Subjects (1795) และ Lectures on Justice, Police, Revenue และ Arms (1763) โดยจัดให้มีจริยธรรม ปรัชญา หลักการทางจิตวิทยาและระเบียบวิธี (ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2439) เมื่อหลักการของความเห็นอกเห็นใจเข้ามาแทนที่อวัยวะนั้น สมิทจึงฝ่าฝืนประเพณี "ความรู้สึกทางศีลธรรม" ของชาฟต์สบรี ฮัทเชสัน และฮูม สมิ ธ เรียกประสบการณ์ของแรงกระตุ้นทางศีลธรรมเหล่านี้ว่าเป็น "ความเห็นอกเห็นใจ" มันเป็นความรู้สึกร่วมโดยกิเลสตัณหาของคนอื่น มันทำงานบนหลักการของมิเรอร์ โดยผู้ชมจินตนาการถึงการสร้างประสบการณ์ของเรื่องที่พวกเขากำลังดูขึ้นใหม่:

เนื่องจากเราไม่สามารถสัมผัสอารมณ์ของคนอื่นได้โดยตรง วิธีเดียวที่เราจะจินตนาการได้ว่าเราจะรู้สึกอย่างไรในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันคือจินตนาการว่าเราจะรู้สึกอย่างไร แม้ว่าพี่ชายของเราอยู่ในคุก ตราบใดที่เราสบายใจ ประสาทสัมผัสของเราจะไม่มีวันทำให้เราตระหนักถึงความทุกข์ที่เขากำลังเผชิญอยู่ พวกเขาไม่เคยพาเราไปนอกตัวของเราและจะไม่มีวันสามารถทำได้ ดังนั้นวิธีเดียวที่เราจะสามารถมีความคิดว่าความรู้สึกของเขาคืออะไรคือผ่านจินตนาการของเรา นอกจากนี้ ครูคนนั้นไม่สามารถช่วยเหลือเราด้วยวิธีอื่นใดนอกจากการแสดงให้เห็นว่าตำแหน่งของเราจะเป็นอย่างไรหากเราอยู่ในตำแหน่งของเขา