พระพุทธศาสนาพระพุทธรูปพระพุทธรูปและพระพุทธธรรมและธรรมะนาราดะเถระ
ธรรมเป็นระบบของปรัชญาคุณธรรมและสอนทางเดียวที่นำไปสู่การตรัสรู้และเป็นเช่นนี้ไม่อยู่ภายใต้การเรียนรู้เพียงหรือการวิจัยหรือเพื่อตอบสนองความรู้
ธรรมอย่างแน่นอนควรจะเรียนรู้ แต่ยิ่งไปกว่านั้นจะต้องได้รับการฝึกฝนและเหนือสิ่งอื่นใดที่จะเป็นตัวเองรู้แจ้ง
การเรียนรู้โดยไม่ต้องปฏิบัติเพียงไม่ได้จริงๆที่มีประโยชน์ พระพุทธเจ้าสอนว่าคนมีการเรียนรู้โดยไม่ต้องปฏิบัติเช่นดอกไม้และสีที่สวยงาม แต่ไม่ได้ลิ้มรส
คำสอนไม่ได้เป็นคนตาบอด แต่โรงเรียนมีการดำเนินงานโดยไม่ต้องห้องสมุดเป็นเหมือน
มีการวิจารณ์รีบร้อนน้อยที่นับถือศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่เป็นลบและ passive เป็น วิจารณ์ไม่มีมูลความจริงก็ค่อนข้างจะไกลจากความจริง
เป็นพระพุทธรูปเผยแผ่ศาสนาเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ที่ใช้งานมากที่สุด กว่าสี่สิบห้าปีที่เขาเดินออกมาจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกในการเผยแพร่คำสอนนั้นเพื่อมวลชนเช่นเดียวกับที่ชาญฉลาด แม้จะเป็นช่วงเวลาสุดท้ายของเขาให้บริการมนุษยชาติโดยตัวอย่างของพวกเขาในการเรียนการสอนที่สะอาดและมีเกียรติ สาวกทุกคนที่ประสบความสำเร็จเขาเดินขวาภายใต้ขั้นตอนของเขา ไม่ได้เงินในกระเป๋าของเขาและเขาก็ขึ้นไปบนฟ้าแปลกที่จะแพร่กระจายคำสอนของพุทธศาสนาที่ไม่เคยได้รับรางวัลอธิษฐาน
"ความพยายามอย่างต่อเนื่องและความเพียร" คือการเรียนการสอนแบบพกพาที่ดีที่สุดของพระพุทธเจ้า ไม่มีการปลดปล่อยเป็นไม่บริสุทธิ์สามารถดำเนินการได้โดยไม่ต้องพยายามของแต่ละบุคคล ดังนั้นพระพุทธศาสนาไม่ได้สนับสนุนให้วาล์วด้วยเหตุผลหลายประการแทนสอนการปฏิบัติสมาธิ (สมาธิบาร์เท่านั้น) เป็นวิธีการของการควบคุมตนเองด้วยตนเองให้บริสุทธิ์และการรู้แจ้ง สองคุณสมบัติที่โดดเด่นที่สุดของการทำสมาธิพุทธและบริการ ในความเป็นจริงทุกประเทศที่นับถือศาสนาพุทธได้มาถึงครบกำหนดของพวกเขาในศาสนาพุทธและรังภายใต้ร่มเงาเย็นของพระพุทธเจ้า
"อย่าทำชั่ว" ที่จะไม่ทำให้คุณกลายเป็นคำสาปแช่งกับตัวเองและคนอื่น ๆ เป็นครั้งแรกตักเตือนของพระพุทธเจ้า ต่อมาคำสอน - "การทำดี" - ให้แน่ใจว่าจะให้ศีลให้พรสำหรับตัวเองและสำหรับคนอื่น ๆ และสายสุดท้าย - "ฟอก" - มันเป็นสิ่งสำคัญมากและมีความจำเป็นอย่างยิ่ง
ศาสนาดังกล่าวสามารถเรียกว่าศาสนาเป็นสิ่ง passive และไม่เชิงลบได้อย่างไร