History of Canada

Posiadaj języki angielski i francuski (français).

(Język angielski)

Historia Kanady obejmuje okres od przybycia Paleoindian do Ameryki Północnej tysiące lat temu aż do dnia dzisiejszego. Ziemie obejmujące dzisiejszą Kanadę były zamieszkane od tysiącleci przez ludność tubylczą, posiadającą odrębne sieci handlowe, wierzenia duchowe i style organizacji społecznej. Niektóre z tych starszych cywilizacji już dawno wymarły do ​​czasu przybycia pierwszych Europejczyków i zostały odkryte w wyniku badań archeologicznych.

Od końca XV wieku ekspedycje francuskie i brytyjskie badały, kolonizowały i walczyły o różne miejsca w Ameryce Północnej na terenach dzisiejszej Kanady. Kolonia Nowej Francji została zajęta w 1534 r., a stałe osadnictwo rozpoczęło się w 1608 r. Francja przekazała Wielkiej Brytanii prawie wszystkie swoje posiadłości w Ameryce Północnej w 1763 r. na mocy traktatu paryskiego po wojnie siedmioletniej. Obecna brytyjska prowincja Quebec została podzielona na Górną i Dolną Kanadę w 1791 r. Obie prowincje zostały zjednoczone jako Prowincja Kanady na mocy Aktu Unii z 1840 r., który wszedł w życie w 1841 r. W 1867 r. Prowincja Kanady została połączona z dwie inne brytyjskie kolonie Nowego Brunszwiku i Nowej Szkocji poprzez Konfederację, tworząc samorządną jednostkę. Jako nazwę prawną nowego kraju przyjęto „Kanadę”, a jako tytuł kraju nadano słowo „Dominium”. W ciągu następnych osiemdziesięciu dwóch lat Kanada rozszerzyła swoją działalność, włączając inne części brytyjskiej Ameryki Północnej, kończąc na Nowej Fundlandii i Labradorze w 1949 roku.

Chociaż odpowiedzialny rząd istniał w Brytyjskiej Ameryce Północnej od 1848 r., Wielka Brytania nadal ustalała swoją politykę zagraniczną i obronną aż do końca pierwszej wojny światowej. Deklaracja Balfoura z 1926 r., Konferencja Imperialna w 1930 r. i uchwalenie Statutu Westminsterskiego w 1931 r. uznały, że Kanada stała się równa Wielkiej Brytanii. Patracja Konstytucji w 1982 r. oznaczała zniesienie zależności prawnej od brytyjskiego parlamentu. Kanada składa się obecnie z dziesięciu prowincji i trzech terytoriów i jest demokracją parlamentarną i monarchią konstytucyjną.

Na przestrzeni wieków elementy zwyczajów rdzennych, francuskich, brytyjskich i nowszych imigrantów połączyły się, tworząc kulturę kanadyjską, na którą silny wpływ wywarł także jej językowy, geograficzny i gospodarczy sąsiad, Stany Zjednoczone. Od zakończenia drugiej wojny światowej Kanadyjczycy wspierają multilateralizm za granicą i rozwój społeczno-gospodarczy.

Histoire du Canada (francuski)

L'histoire du Canada aborde le Canada, monarchie Constitutionnelle qui occupe la partie septentrionale du kontynent nord-americain, sous un angle historique, depuis ses origines jusqu'à nos jours.

Habité depuis des millénaires par les Amérindiens (peuples autochtones), le Canada a évolué à partir d'un groupe de colonies européennes en une monarchie officiellement bilingue (anglais et français) et multiculturelle depuis 1971. Les Français ont commencé à explorer à partir de 1534 et ont commencé à coloniser les rives du Saint-Laurent en 1603, sur un territoire qu'ils ont nommé la Nouvelle-France. Les Britanniques rozpoczęło się od eksploratora les côtes w 1497 r. i zadebiutowało w kolonizacji w Terre-Neuve w 1583 r. Par la suite, ils ont conquis le Canada w 1759 r. i nie zostało uznane za prowincję Québec.

Les colonies de l'Amérique du Nord britannique ont formé en 1867 une federation appelée Dominion du Canada, lequel a obtenu la souveraineté d'une manière graduelle, à travers un Processus s'étalant de la Confédération en 1867 jusqu'au rapatriement de la Constitution en 1982. Depuis, le Canada possède une Constitution propre, c'est-à-dire qui n'est pas définie par une loi du Parlement du Royaume-Uni.