О рекламе

Ustawa federalna „O reklamie” N 38-FZ

Ustawa federalna „O reklamie” została zawarta w nowym wydaniu, które umożliwia konsekwentne ujawnianie ogólnych wymagań dotyczących reklamy, określanie cech metod dystrybucji reklam, uwypuklenie wymagań dotyczących reklamy niektórych towarów, aspekty samoregulacji reklamy, jak a także kontrola państwa nad przestrzeganiem przepisów dotyczących reklam.

Lista pojęć używanych w przepisach dotyczących reklamy obejmuje pojęcia „przedmiot reklamowy”, „produkt”, „reklama społeczna”, „organ antymonopolowy”.

W celu ograniczenia rozpowszechniania zawoalowanej reklamy towarów, których reklama jest zabroniona lub ograniczona, szczególne wymagania i ograniczenia w odniesieniu do reklamy niektórych towarów mają również zastosowanie do reklamy środków indywidualizacji tych towarów, ich producentów i sprzedawców.

Reklama mająca na celu promocję produktu jest dodatkowo klasyfikowana jako nieuczciwa reklama, dla której reklamowania stawiane są szczególne wymagania lub ograniczenia, jeżeli odbywa się pod pozorem reklamy innego produktu.

Prawo federalne zakazuje używania w reklamie linków do zatwierdzenia przedmiotu reklamy przez władze stanowe lub gminne lub ich funkcjonariuszy.

Po raz pierwszy ustanowiono wymagania dotyczące reklamowania towarów metodami sprzedaży na odległość, a także reklamy z wykorzystaniem środków motywacyjnych.

Zmieniono procedurę przerywania i łączenia programów radiowych i telewizyjnych z reklamą, a także wymagania dotyczące ilości reklam w telewizji i radiu. Łączny czas trwania reklam emitowanych w programie telewizyjnym (w tym reklam typu sklepy telewizyjne), przerw w programie telewizyjnym z reklamami, nakładanie reklam na ramkę programu telewizyjnego nie może przekroczyć 15% czasu emisji w ciągu godziny. Jednocześnie przerwy reklamowe nie mogą przekraczać 4 minut. Poprzednia wersja ustawy federalnej wprowadziła ograniczenie, zgodnie z którym reklama nie powinna przekraczać 20% czasu antenowego (z wyjątkiem specjalistycznych programów telewizyjnych).

Wyjaśniono wymagania dotyczące reklamy broni, broni i sprzętu wojskowego, usług finansowych i papierów wartościowych, napojów alkoholowych, piwa, tytoniu i wyrobów tytoniowych. Zakres wymagań dotyczących reklamy leków, sprzętu medycznego, wyrobów medycznych i usług medycznych został znacznie rozszerzony. W szczególności taka reklama, skierowana do nieograniczonego kręgu konsumentów, nie powinna zawierać wizerunków pracowników medycznych z zaleceniami stosowania, stwarzać wrażenia, że ​​konsultacja lekarska nie jest konieczna.

Odpowiedzialność reklamodawcy i dystrybutora reklamy za naruszenie przepisów dotyczących reklamy została zróżnicowana.