رواية الليالي البيضاء لفيودور

White Nights-roman is een volledig nieuwe en verbeterde versie die verschilt van alle beschikbare versies

White Nights (Rus: елые ночи) is een kort verhaal geschreven door de Russische schrijver Fjodor Dostojevski. Het verhaal is een van zijn eerste werken, en werd voor het eerst gepubliceerd in 1848. Zoals veel van Dostojevski's werken, wordt het verhaal verteld vanuit het perspectief van de anonieme verteller, en in het verhaal woont de verteller in Sint-Petersburg en lijdt hij aan eenzaamheid. Dit verhaal wordt beschouwd als een van zijn beste korte verhalen en is vertoond in bioscopen in Rusland, Italië, Frankrijk, Amerika, India en Iran.

Het hoofdthema van het verhaal is de relatie tussen de verteller - de hoofdpersoon wiens naam onbekend is - en zijn onlangs bekende vriendin Nastinka. De verteller wordt verliefd op Nastinka, maar hij erkent zijn liefde voor haar niet, op een moment dat Nastinka diep verliefd is op een andere man die weigert te reageren op haar brieven. Beiden ontsnappen aan een gevoel van wanhoop naar deze vriendelijke vriendschap, de verteller ontsnapt aan zijn eenzaamheid en Nastanka ontsnapt uit haar halfslachtige relatie met haar minnaar. Nastinka vraagt ​​de verteller om haar te helpen brieven te schrijven aan haar minnaar, en ze weet niet dat de verteller te veel van haar houdt, maar zegt hem eerder: "Ik hou van je, omdat je niet verliefd op me werd." Vanwege zijn intense liefde voor haar begint de verteller zich vervreemd te voelen in haar gezelschap, omdat hij gedwongen wordt te doen alsof hij niet van haar houdt. Wanneer haar minnaar niet reageert op haar berichten, voelt Nastinka zich moedeloos, vooral omdat haar minnaar in dezelfde stad woont, dus wendt ze zich tot haar vriend, haar misschien troostend, wat de verteller ertoe aanzet open te staan ​​voor haar over zijn liefde voor haar. In eerste instantie voelt Nastinka zich in de war, wat de verteller niet verwacht, en dan voelt hij dat hij na dit incident zijn vriendschap met haar niet zal kunnen voortzetten, dus staat hij erop haar niet meer te zien, maar ze vraagt ​​hem te blijven. De twee gaan de straat op en ze vertelt hem dat hun relatie op een dag kan veranderen in een romantische relatie, en ze wil duidelijk dat zijn vriendschap in haar leven komt, dus de verteller voelt zich gerustgesteld dat hij de vriendschap op zijn minst heeft kunnen behouden. Terwijl ze op straat lopen komen ze een man tegen, de man draait zich om naar Nastinka en roept haar, en het blijkt dat hij haar minnaar is die met hem correspondeert, dus springt ze in zijn armen van vreugde en keert terug naar de verteller om hem een ​​snelle kus te geven, maar ze vervolgt haar nacht in het gezelschap van haar geliefde, de verteller alleen en met emoties achterlatend.