Oração Agradeça pelos seus dia

دعای قدرتمند سپاس

«پروردگارا، از تو بسیار سپاسگزارم، برای آنچه به من دادی، برای آنچه به من دادی، برای هوا، برای نان، برای صلح! برای بینایی خود، برای نابینایان می‌خواهم شفاعت کنم، برای آن‌هایی که در تاریکی زندگی می‌کنند و در میان جمعیت لغزش می‌کنند، برای آنها دعا می‌کنم و با بدبختی تو را التماس می‌کنم، زیرا می‌دانم که پس از این مبارزه، در زندگی دیگری، آنها خواهد دید! پروردگارا، از تو بسیار سپاسگزارم برای گوشهایم که خدا به من داده است. گوش هایی که صدای کوبیدن باران در آلونک را می شنوند، نغمه ی باد در شاخه های بید، درد و اشکی که بر چهره ی همه ی جهان جاری می شود. گوش هایی که آهنگ مردمی را می شنوند که از تپه به میدان می آیند با آواز. ملودی جاودانه ها که یک بار می شنویم و هرگز فراموش نمی کنیم. در برابر توانایی شنیدن من، برای ناشنوایان می خواهم از تو بپرسم، زیرا می دانم که پس از این درد، در ملکوت عشق تو، دوباره خواهند شنید! خداوندا از صدای من بسیار سپاسگزارم! بلکه برای صدایش که آواز می خواند، درس می دهد و دلداری می دهد. برای صدایی که با احساس دعای صمیمانه بر زبان می آورد! برای توانایی من در صحبت کردن، برای لال می خواهم به شما التماس کنم، برای کسانی که از آفازی رنج می برند، شب صحبت نکنید، روز آواز نخوانید. برای راحتی حرف زدنم، برای لال ها می خواهم به تو دعا کنم، چون می دانم که بعد از این درد، در ملکوت عشق تو هم می خوانند! خداوندا از تو بسیار سپاسگزارم، برای دستان من، بلکه برای دستانت. دست هایی که شخم می زنند، می کارند، می پیچند. دستهای صدقه، همبستگی. دست هایی که دست می دهند. دست های شعر، جراحی، سمفونی، روان شناسی، دست هایی که در یک شب سرد، ظرف ها را در سینک می شویند. دستانی که بر لب قبر، در لحظه ای تلخ، کسی را با مهربانی در آغوش می گیرند. دستانی که در سینه، فرزند تن بیگانه را در آغوش می کشد، بی ترس، و پاهایی که مرا به راه رفتن می کشاند، بی گلایه، می خواهم تو را ستایش کنم. چون من افراد قطع عضو، ناقص، فلج و بدبخت را روی زمین می بینم و می توانم برقصم!! براشون دعا میکنم و التماس میکنم چون میدونم بعد از این کفاره در موقعیتی دیگه اونا هم میرقصن. در نهایت پروردگار، از شما برای خانه من بسیار سپاسگزارم! اما همچنین برای خانه شما، زیرا داشتن یک خانه بسیار فوق العاده است ... مهم نیست این خانه یک عمارت باشد، یک لانه، یک خانه در راه، یک خانه ییلاقی، هر چه که باشد! مهم این است که در درون آن حضور عشق وجود دارد! عشق مادر، پدر، برادر... کسی که دستت را بگیرد، حتی اگر حضور یک سگ باشد، چون در تنهایی زندگی کردن خیلی دردناک است! اما اگر کسی را نداشته باشم، حتی سقفی که مرا بپیچد، تختی برای دراز کشیدن، شانه ای برای گریه کردن، یا کسی که برایش خالی کنم... شکایت نمی کنم، پشیمان نمی شوم. و من کفر نخواهم کرد. چون تو را دارم، از تو بسیار سپاسگزارم چون به دنیا آمدم، به خاطر عشق تو، بسیار سپاسگزارم پروردگارا!