Psalm 35

Mükemmel Mezmurlar

1 (Davut Mezmuru.) Sebebimi yalvar, ey RAB, benimle uğraşan onlarla: Bana karşı savaşan onlara karşı savaş.

2 Kalkan ve kova tutucuyu tutun ve benim yardımım için ayağa kalkın.

3 Mızrağı da çiz ve bana zulmeden onlara karşı dur: ruhuma söyle, ben senin kurtuluşum.

4 Bırakın şaşkına dönüp ruhumun peşinde koşan utanç duysunlar: geri dönmelerine ve incinmemi yaratan karışıklığa getirmelerine izin verin.

5 Rüzgârdan önce saman gibi olsunlar: RAB'bin meleği onları kovalasın.

6 Yolları karanlık ve kaygan olsun: RAB'bin meleği onlara zulmetsin.

7 Sebebi olmadan benim için ağlarını bir çukura gizlediler, bu sebepsiz ruhum için kazdılar.

8 haksız yere yıkım olsun; ve sakladığı ağının kendini yakalamasına izin ver: bu yıkıma düşmesine izin ver.

9 RAB'mda ruhum neşeli olacak: kurtuluşunda sevinecek.

10 Bütün kemiklerim, sana benzeyen fakirleri onun için çok güçlü teslim eden RAB, evet, yoksullar ve onu şımartan muhtaçlar?

11 Yanlış tanıklar doğdu; bilmediğim şeyleri suçladım.

12 Ruhumun bozulmasına beni kötülükle ödüllendirdiler.

13 Ama bana gelince, hasta oldukları zaman kıyafetlerim çuldu: Ruhum oruçla aldattı; ve dualarım kendi koynuna döndü.

14 Kendimi arkadaşım veya erkek kardeşimmiş gibi davrandım: Annesi için yas tutan biri olarak çok eğildim.

15 Ama benimki sıkıntıda sevindiler ve kendilerini bir araya getirdiler: evet, kusurlar bana karşı bir araya geldi ve ben bilmiyordum; beni yırtıp durdular:

16 Ziyafetlerde ikiyüzlü alaycılarla dişleriyle üzerime gıcırdattılar.

17 Tanrım, ne kadar süre bakacaksın? ruhumu yıkımlarından kurtar, sevgilim aslanlardan.

18 Büyük cemaatte sana teşekkür edeceğim: Seni birçok insan arasında öveceğim.

19 Benim düşman düşmanları bana yanlış sevinmesinler: ne de sebepsiz benden nefret eden gözle göz kırpmasınlar.

20 Çünkü barış değil konuşurlar: fakat toprakta sessiz olan kendilerine karşı aldatıcı meseleler ortaya koyarlar.

21 Evet, ağzı bana doğru açtılar ve dediler ki, Aha, aha, gözümüz gördü.

22 Gördüğünüz gibi ey RAB: sessiz kalmayın: Ey Tanrım, benden uzak durmayın.

23 Kendinizi karıştırın, yargılamam, hatta davam, Tanrım ve Rabbim için uyanık olun.

24 Doğruluğuna göre beni yargıla, ya RAB Tanrım; ve üzerimde sevinmesinler.

25 Kalplerinde söylemesinler, Ah, öyle olur mu: söylemesinler, Onu yuttuk.

26 Utanmalarına izin verin ve benim yaralandığım için sevinen karışıklığa getirin: Kendilerini bana karşı büyüten utanç ve onursuzluk giydirin.

27 Bırakın sevinç için bağırsınlar ve sevinmeliyim ki bu benim haklı nedenimi destekliyor: evet, sürekli söylesinler, RAB büyütülsün, hizmetkârının refahından zevk alır.

28 Dilim gün boyunca doğruluğundan ve övgünden bahsedecek.