PERPETUAL PEACE

Alman filozof Immanuel Kant, 1795 tarihli eserinde "sürekli barış" yarattı.

Belirli bir bölge üzerinde kalıcı olarak barışın sağlandığı bir duruma sürekli barış denir. 18. yüzyılda, Utrecht Antlaşması'nın baş müzakerecisi olarak görev yaparken, Charles-Irénée Castel de Saint-Pierre, "Sürekli Barış Projesi" adlı makalesini takma bir adla yazdı. Bu arada kavram, 18. yüzyılın sonlarına kadar iyi anlaşılmamıştı. Alman filozof Immanuel Kant, 1795 tarihli Perpetual Peace: A Philosophical Sketch adlı makalesinde "sürekli barış" ifadesini kullanmış ve bu ifadenin kabul edilmesini sağlamıştır.

Kant'ın makalesi ile çağdaş demokratik barış felsefesi arasında pek çok farklılık olsa da bazı benzerlikler de bulunmaktadır. Demokratik devletlerden bahsetmek yerine, yasama organını yürütmeden ayıran bir duvarla temsili hükümetlere sahip olarak tanımladığı cumhuriyetçi (Republikanisch) devletlere atıfta bulunur. Çağdaş demokrasi için çok önemli olan ve bazı çağdaş düşünürler için önemli olan evrensel oy, onun tarafından tartışılmıyor; eleştirmenleri, terminolojisinde belirtilmiş olup olmadığı konusunda hemfikir değildir. En önemlisi, cumhuriyet hükümetlerinin barışı kendi başlarına getirebileceklerine inanmıyor. Altı maddelik programını bilinçli bir şekilde uygulamak için bir milletler liginin ve zorunlu olarak göç olmasa da hareket özgürlüğünün gerekli olduğuna inanıyor.