Kitab Al Ta'arruf

"Al-Ta'arruf" kitabı, Tasavuf'tan Şüpheli Olanlar İçin İlaç, Al-Kalabadzi

Bu bilimde otoritesi tanınan standart kitaplardan biri, Ebu Bekir Muhammed bin İshak el-Kalabadzi el-Buhari tarafından yazılan "At-Ta'arruf li Madzhabi Ahli al-Tasavuf" kitabıdır (380H / 990M öldü). Veya "Ebu Bekir el-Kalabadzi" olarak kısaltılır. İmam-ı Gazali'den önce yaşamış hadis uzmanı bir tasavvuf alimiydi. Ebubekir Kalabadzi'nin ölümü ile İmam el-Gazali'nin doğumu arasındaki yıllar arasındaki mesafe yaklaşık 68 yıldır (İmam el-Gazali MS 1058'de doğmuştur). "Tacul İslam" unvanına sahiptir (anlamı: İslam'ın tacı). Hanefi mezhebi fıkıh uzmanı ve hadis uzmanı.

Bu kitap yaklaşık 222 gelenek içermektedir. El-Kalabadzi, doğum yeri ve büyüme açısından en büyük hadis imamı İmam el-Buhari'nin doğum yeri olan Buhoro şehrinin Kalabadz semtinde doğdu. Önceki Buhari rahibinin çağdaşı olmasa da (El-Buhari, El-Kalabadzi'nin ölümünden 120 yıl sonra, MS 870'de öldü), Kalabadzi'de hadis bilimi geleneğinin etkisinin oldukça güçlü olması mümkündür. Kısacası, hadis konusunda uzman bir tasavvuf alimiydi.

Ancak Abdul Halim Mahmud'a (Şeyh el-Ezher 1970-1978) göre "At-Ta'arruf", tasavvuf anlayışı, öğretileri ve karakterleriyle ilgili en eski, en ayrıntılı, en saf sistematik tasavvuf kitabıdır.

Bu kitabın güçlü yönleri arasında; 4. yüzyılın sonunda yazılmıştır. Sufizmin olgunluğun ve mükemmelliğin zirvesine ulaştığı zamandır. Hem metodoloji açısından hem de karakterler açısından. Önceki aşamalar, oluşum dönemiydi. Doğal olarak artıları ve eksileri var.

Diğer bir avantajı da, bu kitabın eski olmasına rağmen anlaşılması oldukça kolay bir dilde, çok karmaşık ve kanatsız olmayan bir uslub (dil stili) ile sunulması, temanın sunulma sırasının sistematik ve çok kalın olmamasıdır.

Bu kitabın bölüm sayısı 75 bölümdür. Her bölümde tartışma kısa ve kısadır. Tasavvuf konusunda çok önemli bir temayla, yani bu bilime Sufizm denmesinin nedeni ile başlar. "At-Ta'arruf" kitabının tartışması, tartışma temasının önemini azaltmadan daha kısadır.

Bu ilk bölümde Kalabadzi, tasavvufun belirli bir tanımını sunmamaktadır. Bununla birlikte, bir kişiye neden Sufi, Sufi olan ve amaliye Sufi'nin neden Sufizm olarak adlandırıldığını açıkladı.

Tasavvuf, Allah'a karşı davranışları tamamen samimi olan ve Allah'tan samimi bir şan alan kimsedir.

Bu kitapta Kalabadzi'nin ifade ettiği iki önemli tema daha var. Yani şeriat ve tevhid (akidah) hakkında. Bu çalışma, ilk bölümde Sufi'nin anlamını açıklamaktan daha az önemli değildir. Çünkü bu iki sorun üzerinde genellikle tasavvuf çatışır.

El-Kalabadzi, Sufilerin fıkıhta en ihtiyatlı (ahwath), en güvenilir ve güçlü fıkıh görüşünü aldıklarını açıkladı. Özellikle hukukçular arasında (fıkıh uzmanları) görüş ayrılığı olduğunda.

Kalabadzi namazının kılınması durumuna kadar Sufilerin tavrını açıklamak gerekir. Ona göre Sufi geleneği farz duaları hiçbir zaman küçümsememiş ve geciktirmemiştir. Zorunlu duaların vaktin başında derhal yerine getirilmesi gerektiği konusunda anlaştılar. Bırakın onu küçümsemezler, bitirmezler.

Kalabdzi'nin tevhit suresinde selef âlimlerinin inançları aynıdır. Tacsim, tasybih, ta'thil ve diğerleri yoktur. Onun inanç açıklaması oldukça basittir (özellikle çağının boyutu için), karmaşık değil, çok felsefi değil, sistematik, şirk unsuru yok. Tartışmaya neden olabilecek unsurlar bile bu kitapta yok.