Rosaire de Miséricorde Divine

Üçüncüsü, Rahibe Faustina'nın ayın 13'ünde gördüğü bir vizyon sırasında öğretildi.

Bu üçüncüsü, Rahibe Faustina'nın 13 Eylül 1935'te gördüğü bir görüntü sırasında öğretildi: “Tanrı'nın gazabının uygulayıcısı olan bir meleğin dünyaya ulaşmak üzere olduğunu gördüm. İçimden duyduğum sözlerle Allah'a dünya için haykırmaya başladım. Bu şekilde dua ederken meleğin terk edildiğini, artık cezayı yerine getiremeyeceğini gördüm.

Ertesi gün içinden bir ses ona tespih içindeki bu duayı öğretti.

"Bu tesbihi okurken Benden istenilen her şeyi vermekten mutluluk duyuyorum. Onlar katılaşmış günahkarları okuduklarında, ruhlarını huzurla dolduracağım ve onların ölüm saatleri mutlu olacak. Bunu sıkıntılı çağlara yaz: Ruh, içine düştüğü tüm sefalet uçurumu ortaya çıktığında, günahlarının ağırlığını görür ve tanır, umutsuzluğa kapılmasın, kendini güvenle merhametimin kollarına atsın. O'nun sevgili annesinin kolları. Bu ruhların, benim merhametli kalbim üzerinde bir öncelik hakkı vardır. De ki, benim merhametime yönelen hiçbir ruh hayal kırıklığına uğramamış veya sıkıntı görmemiştir.

“Ölmek üzere olanlarla birlikte bu tespih duasını ettiklerinde, ben adil bir yargıç olarak değil, merhametli bir Kurtarıcı olarak Baba ile ölen ruh arasında olacağım.”

Tesbih ayrıca, Katolik Kilisesi doktrinine göre kurtuluş tarihi açısından özel öneme sahip olan ve "gizemler" olarak adlandırılan, İsa ve annesi Meryem'in hayatındaki bazı pasajların tefekkür edilmesini de içerir.

Tesbih geleneksel olarak her biri elli boncuktan oluşan üç eşit parçaya bölünmüştü ve üçüncü kısma karşılık geldiği için bunlara tesbih deniyordu.