EMDR Terapi

EMDR göz hareketleri, ses ve titreşimler ile duyarsızlaştırma ve yeniden işleme

Bu uygulama birçok gelişmiş dijital teknik kullanarak EMDR terapisini simüle eder. EMDR, psikoterapistler ve Psikologlar tarafından tavsiye edilen etkin bir tekniktir.

Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme (EMDR) terapisi, etkili olduğu kanıtlanmış, kapsamlı bir şekilde araştırılmış bir psikoterapi yöntemidir ve insanların travma ve depresyon, TSSB, panik bozukluklar, anksiyete gibi diğer üzücü yaşam deneyimlerinden kurtulmalarına yardımcı olur.

Öncelikle kulaklıklarınızı takın, travmatik ve rahatsız edici olan bir olayı düşünün EMDR aracınıdaki topu takip edin, seslerin sol ve sağ kulağınızdaki geçişine odaklanın ve titreşimleri hissedin. Böylelikle cift yönlü duyumlar REM uykusundaki gibi sağ ve sol beyin arasındaki veri akışını sağlayacak travmatik rahatsız edici olayların etkisi azalacaktır.

EMDR, Türkçe açılımıyla Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme, güçlü bir psikoterapi yaklaşımıdır. EMDR’nin gelişimi 1987 senesinde, Shapiro’nun göz hareketlerinin travmatik ve rahatsız edici düşüncelerin(Savaş,doğal afetler,taciz,tecavüz, rahatsız eden yaşam deneyimleri, fobi, panik atak, yas, çocukluk travmaları ,kronik ağrı, duygusal) şiddetini azaltabildiğini tesadüfen keşfetmesiyle başlamıştır.

EMDR terapi göz hareketlerinin, rahatsız edici düşüncelerin etkisini azaltabildiği teorisine dayanmaktadır.

Beyin, her yeni deneyimle birlikte kendisine ulaşan duygu, düşünce, ses, koku gibi bilgi kaynaklarını işler ve öğrenme için işlevsel hale getirir. Bu sistem sağlıklı çalıştığı zaman öğrenme gerçekleşir.

Travmatik ve olumsuz olaylar bu bilgi işleme sisteminde bozulmalara sebep olur. İşlenmeyen bilgiler, oldukları hali ile depolanır. Böylelikle kişi izole kalmış anıları tetiklendiğinde, sanki o anıyı tekrar tekrar yaşıyormuş gibi etkilenir. EMDR terapisi, bu izole kalmış ve işlenmemiş anıları, olumsuz duygu ve davranışların temeli olarak görür.

EMDR Terapi, beynin bozulmuş olan mekanizmasının tekrardan çalışmasını, izole olmuş, işlenmemiş anının işlenmesini sağlar. Böylelikle sol ve sağ beyin arasında duygu düşünce geçişi sağlanarak öğrenme gerçekleşir ve anının kişi üzerindeki travmatik etkisi azalır.