TTP : pantun teka teki seru

ปริศนาที่สนุกสนาน

ปันตุนเป็นกวีนิพนธ์เก่าแก่ประเภทหนึ่งซึ่งเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในภาษาซุนดา คำคล้องจองเรียกว่า paparkan และในภาษาบาตัก คำคล้องจองเรียกว่า umpasa ตามเนื้อผ้า คำคล้องจองประกอบด้วย 4 บรรทัด (หรือ 4 บรรทัดหากเขียน) แต่ละบรรทัดประกอบด้วย 8-12 พยางค์ สัมผัสท้ายด้วยรูปแบบ a-b-a-b หรือ a-a-a-a (ไม่สามารถเป็น a-a-b-b หรือ a-b-b-a ได้) ปันตุนเป็นหนึ่งในรูปแบบเก่าของกวีนิพนธ์ เดิมที ปันตุนเป็นวรรณกรรมปากเปล่า คุณสมบัติอีกอย่างของสัมผัสคือมันไม่ได้ให้ชื่อของผู้แต่ง (นิรนาม) นี่เป็นเพราะการกระจายเพลงจะทำด้วยปากเปล่า

ประเพณีการกล่าวสุนทรพจน์ที่ไม่ได้เขียนไว้โดยทั่วไปและเนื้อหาที่มีไหวพริบที่เรียกว่า "ปันตุน" เป็นศิลปะดั้งเดิมที่สามารถพบได้ทั่วไปในพื้นที่มาเลย์ส่วนใหญ่ทั่วทั้งมาเลเซีย บรูไน สิงคโปร์ หมู่เกาะอินโดนีเซีย การแสดง "ปันตุน" บางส่วนเป็นการเล่าเรื่องโดยธรรมชาติ ตัวอย่างเช่น ประเพณี "kentrung" ในชวาภาคกลางและตะวันออก ใช้โครงสร้าง "สัมผัส" เพื่อเล่าเรื่องประวัติศาสตร์ทางศาสนาหรือประวัติศาสตร์ท้องถิ่นประกอบเสียงกลอง โดยพื้นฐานแล้ว วรรณกรรมดั้งเดิมของอินโดนีเซียส่วนใหญ่เป็นพื้นฐานสำหรับการแสดงประเภทผสมที่ซับซ้อน เช่น "รันได" จากภูมิภาคมินังกาเบาของเกาะสุมาตราตะวันตก ซึ่งผสมผสานดนตรี การเต้นรำ ละคร และศิลปะการป้องกันตัวเข้ากับพิธีการที่ผสมผสานกันอย่างงดงาม ที่มาโดยวิกิพีเดีย

ในเกมนี้คุณตอบคำถามด้วยคำคล้องจอง แน่นอนว่ามันจะสนุกและเพื่อให้คุณยังคงรักษาความถูกต้องของประเพณีในภาษาต่อไป