Musnad Ahmad เป็นหนึ่งในคอลเลกชันหะดีษที่ใหญ่ที่สุดโดย Ahmad Ibn Hanbal
หนังสือหะดีษภาษาอังกฤษของ Musnad Ahmad เป็นหนึ่งในคอลเลกชันหะดีษที่ใหญ่ที่สุดในภาษาอังกฤษซึ่งเขียนโดย Ahmad Ibn Hanbal
เราพยายามทำให้แอปดีที่สุดเพื่อให้ผู้ใช้อ่านง่ายและสะดวกสบาย เราได้รวมเครื่องมือและคุณสมบัติที่จำเป็นบางอย่างไว้เพื่อทำให้แอปมีรสชาติและความรู้สึกเหมือนหนังสือฉบับพิมพ์จริง
คุณสมบัติของแอพ
✓☆โหมดเต็มหน้าจอ
✓☆โหมดกลางคืน
✓☆ตรึงหน้า
✓☆ปัดโหมดการอ่านแนวนอนเหมือนหนังสือ
✓☆โหมดการอ่านแบบเลื่อนแนวตั้ง
✓☆ค้นหาตามหมายเลขหน้า
✓☆แชร์ภาพหน้าจอไปที่ facebook, twitter, whats-app และไซต์แบ่งปันอื่น ๆ
Musnad Ahmad เป็นชุดสุนัตจำนวนมากที่เขียนโดย Imam Ahmad Ibn Hamble สุนัตที่เลือกบางส่วนในเบงกาลีรวบรวมเป็นหนังสือสุนัตที่ใหญ่ที่สุดเล่มหนึ่งที่เขียนในประวัติศาสตร์อิสลามซึ่งมีสุนัตมากกว่าสองหมื่นเจ็ดพัน (27000) สุนัตตาม Maktaba Shamila
ข้าง sia sittah หรือ sahi sittah หรือ Six Canonical Books of Hadith as Sahih al-Bukhari Sahih Muslim Sunan Abu Dawood Sunan al-Tirmidhi Sunan al-Nasai Sunan ibn Majah Musnad Ahmad เป็นหนังสือสุนัตที่ใหญ่ที่สุดของ sahih มันถูกจัดระเบียบไว้ในการรวบรวมของ สุนัตที่บรรยายโดยสหายแต่ละคน (ซาฮาบี) เริ่มต้นด้วย 'Ashra mubashshira ("สิบผู้ถูกสัญญาว่าจะเป็นสวรรค์") สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงสถานะของพวกเขาและความพยายามที่พวกเขาทำเพื่อรักษาสุนัตของร่อซูลของอัลลอฮ์ (ซ) มีบางคนกล่าวว่าอะหมัดอิบันฮันบาลแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับหนังสือของเขาซึ่งอ่านดังนี้: "ฉันได้รวมเฉพาะ a สุนัตในหนังสือเล่มนี้หากนักวิชาการบางคนใช้เป็นหลักฐาน " Abu al-Faraj Ibn al-Jawzi อ้างอย่างแดกดันว่า Musnad มีสุนัตที่ประดิษฐ์ขึ้นโดยการสอดแทรก (เช่นผู้บรรยายสับสนข้อมูลการผสมข้อความและโซ่ที่เชื่อถือได้) ซึ่งบางคนกล่าวว่าเป็นหะดีษเก้าหะดีษหรือสิบห้าหะดีษ อื่น ๆ อย่างไรก็ตามเป็นที่ตกลงกันว่าสุนัตที่สงสัยว่าจะถูกประดิษฐ์ขึ้นไม่ใช่สุนัตใหม่ที่สร้างสรรค์จากจินตนาการของผู้บรรยายที่น่าสงสัย
อัลกุรอานยังใช้อักษรโรมันอัลกุรอานหรืออัลกุรอานซึ่งเป็นข้อความสำคัญทางศาสนาของศาสนาอิสลามซึ่งชาวมุสลิมเชื่อกันว่าเป็นการเปิดเผยจากพระเจ้า (อัลลอฮ์) ซึ่งได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นงานที่ดีที่สุดในวรรณคดีอาหรับคลาสสิก มีการจัดเรียงเป็น 114 บทซึ่งประกอบด้วยโองการชาวมุสลิมเชื่อว่าอัลกุรอานได้รับการเปิดเผยโดยพระเจ้าต่อศาสดาองค์สุดท้ายมูฮัมหมัดผ่านทางหัวหน้าทูตสวรรค์กาเบรียลเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในช่วง 23 ปีโดยเริ่มในเดือนรอมฎอนเมื่อ มูฮัมหมัดอายุ 40 ปี และสรุปในปี 632 ซึ่งเป็นปีแห่งการเสียชีวิตของเขาชาวมุสลิมถือว่าคัมภีร์กุรอานเป็นปาฏิหาริย์ที่สำคัญที่สุดของมูฮัมหมัด หลักฐานการเป็นศาสดาของเขา และจุดสุดยอดของชุดข้อความจากพระเจ้าที่เริ่มต้นจากข้อความที่เปิดเผยต่ออาดัมรวมถึงเตาราห์ (โตราห์) ซาบูร์และอินจิล ("พระวรสาร") คำว่าอัลกุรอานเกิดขึ้นประมาณ 70 ครั้งในข้อความและชื่อและคำอื่น ๆ ยังกล่าวถึงอัลกุรอานด้วย
หะดีษหมายถึงการพูดคุยหรือวาทกรรมหรือ Athar ในศาสนาอิสลามหมายถึงสิ่งที่ชาวมุสลิมเชื่อว่าเป็นบันทึกของคำพูดการกระทำและการยอมรับอย่างเงียบ ๆ ของศาสดามูฮัมหมัดของอิสลาม หะดีษได้รับการขนานนามว่าเป็นกระดูกสันหลังของอารยธรรมอิสลามและภายในศาสนานั้นอำนาจของสุนัตเป็นแหล่งที่มาของกฎหมายศาสนาและแนวทางทางศีลธรรมเป็นอันดับที่สองรองจากอัลกุรอาน (ซึ่งชาวมุสลิมยึดถือว่าเป็นพระวจนะของอัลลอฮ์ที่เปิดเผยต่อผู้ส่งสารของเขามูฮัมหมัด ). อำนาจในพระคัมภีร์สำหรับสุนัตมาจากคัมภีร์อัลกุรอานซึ่งกำชับมุสลิมให้เลียนแบบมูฮัมหมัดและปฏิบัติตามคำตัดสินของเขา แม้ว่าจำนวนโองการที่เกี่ยวข้องกับกฎหมายในคัมภีร์อัลกุรอานจะมีอยู่ไม่มากนัก แต่หะดีษก็ให้แนวทางในทุกสิ่งตั้งแต่รายละเอียดของภาระหน้าที่ทางศาสนาไปจนถึงรูปแบบการคำนับที่ถูกต้องและความสำคัญของความเมตตากรุณาต่อทาสดังนั้นกฎของชะรีอะฮฺจำนวนมาก ( กฎหมายอิสลาม) มีที่มาจากฮะดีษมากกว่าอัลกุรอาน