Men Suit - Photo Editor

ชุดเลานจ์หรือชุดสูทธุรกิจคือชุดของเสื้อผ้าที่ประกอบด้วยเสื้อสูท

สูท สูทเลานจ์ หรือสูทธุรกิจ คือชุดของเสื้อผ้าที่ประกอบด้วยเสื้อสูทและกางเกงขายาวที่ทำด้วยสิ่งทอเหมือนกันที่สวมใส่กับเสื้อเชิ้ตมีปก เนคไท และรองเท้า ถือเป็นการสวมใส่อย่างไม่เป็นทางการในการแต่งกายแบบตะวันตก ชุดเลานจ์มีต้นกำเนิดในสหราชอาณาจักรในศตวรรษที่ 19 โดยเป็นทางเลือกที่ไม่เป็นทางการสำหรับชุดกีฬาและเสื้อผ้าสไตล์คันทรีของอังกฤษ โดยมีรากฐานมาจากยุโรปตะวันตกสมัยใหม่ในยุคแรกๆ หลังจากเปลี่ยนโค้ทโค้ตโค้ตสีดำในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เป็นชุดกลางวันปกติ ชุดสูทสีเดียวที่สงบเสงี่ยมกลายเป็นที่รู้จักในชื่อชุดเลานจ์

ชุดสูทมีให้เลือกหลายแบบและหลายแบบ การตัดและผ้า ไม่ว่าจะเป็นสองหรือสามชิ้น กระดุมแถวเดียวหรือกระดุมคู่ แตกต่างกันออกไป นอกเหนือจากอุปกรณ์เสริมต่างๆ ชุดสูทสองชิ้นมีเสื้อแจ็คเก็ตและกางเกงขายาว ชุดสูทสามชิ้นเพิ่มเสื้อกั๊ก หมวกมักจะสวมใส่กลางแจ้ง (และบางครั้งในบ้าน) กับเสื้อผ้าผู้ชายทั้งหมดจนกระทั่งวัฒนธรรมตะวันตกในยุค 1960 ถูกต่อต้าน ตามธรรมเนียมแล้ว ชุดสูทแบบไม่เป็นทางการจะใส่คู่กับหมวกทรง fedora หมวกทรงสามล้อ หรือหมวกทรงแบน อุปกรณ์เสริมอื่นๆ ได้แก่ ผ้าเช็ดหน้า สายเอี๊ยมหรือเข็มขัด นาฬิกา และเครื่องประดับ

ชุดสูทที่โดดเด่นอื่น ๆ มีไว้สำหรับโอกาสกึ่งทางการ ชุดอาหารค่ำ (เน็คไทสีดำ) และชุดเลานจ์สีดำ (รถเข็นเด็ก) ซึ่งทั้งสองอย่างนี้เป็นทางเลือกที่เป็นทางการน้อยกว่าสำหรับการสวมใส่อย่างเป็นทางการของเสื้อคลุมสีขาวสำหรับผูกเน็คไทสีขาวและเสื้อคลุมตอนเช้า กับกางเกงทางการสำหรับชุดราตรีตามลำดับ

ในขั้นต้น ชุดสูทมักจะตัดเย็บจากผ้าที่ลูกค้าเลือก สิ่งเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันในนามชุดสั่งทำ สั่งทำพิเศษตามขนาด รสนิยม และสไตล์ ตั้งแต่ปี 1960 ชุดสูทส่วนใหญ่เป็นเสื้อผ้าสำเร็จรูปที่ผลิตในปริมาณมาก ปัจจุบัน ชุดสูทมีให้เลือกใช้ประมาณ 4 แบบ: สั่งทำพิเศษ ซึ่งเสื้อผ้านี้สั่งทำโดยช่างตัดเสื้อจากแพทเทิร์นที่สร้างขึ้นจากขนาดของลูกค้าทั้งหมด ทำให้ได้แบบที่ดีที่สุดและสามารถเลือกผ้าได้ฟรี ทำขึ้นเพื่อวัด โดยมีการปรับเปลี่ยนรูปแบบที่ทำไว้ล่วงหน้าเพื่อให้เหมาะสมกับลูกค้า และมีตัวเลือกและเนื้อผ้าให้เลือกอย่างจำกัด พร้อมสวมใส่ ไม่ติดหมุด (อังกฤษคอมมอนเวลธ์) หรือนอกแร็ค (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน) ซึ่งขายตามสภาพ แม้ว่าจะมีการดัดแปลงช่างตัดเสื้อบางอย่างก็ตาม สูทแบบแยกส่วน โดยจำหน่ายเสื้อแจ็คเก็ตและกางเกงขายาวแยกกันเพื่อลดการดัดแปลง รวมถึงเสื้อคลุมหรือเสื้อกีฬาสีแปลก ๆ ที่เป็นตัวเลือกลำลองที่ดูดีมีสไตล์

ต้นกำเนิดของชุดสูทตามรอยมาตรฐานการแต่งตัวผู้ชายที่เรียบง่ายซึ่งกำหนดขึ้นโดยกษัตริย์ชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษในศตวรรษที่ 17 ตามตัวอย่างที่ศาลของ King Louis XIV เป็นเจ้าภาพครั้งเดียวของเขาที่แวร์ซายซึ่งสั่งว่าในศาลอังกฤษผู้ชายจะสวมเสื้อคลุมยาว , เสื้อกั๊ก (จากนั้นเรียกว่า "กระโปรงชั้นใน"), ผ้าผูกคอ (สารตั้งต้นของเนคไท), วิกผม, กางเกงชั้นใน (กางเกงขายาว) และหมวก ภาพวาดของแจน สตีน, ปีเตอร์ บรูเกลผู้เฒ่า และจิตรกรคนอื่นๆ ในยุคทองของดัตช์ เผยให้เห็นว่าการจัดเรียงดังกล่าวถูกใช้ในฮอลแลนด์แล้ว หากไม่ใช่ในยุโรปตะวันตกโดยรวม

รูปแบบปัจจุบันซึ่งก่อตั้งขึ้นใน Great Male Renunciation ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าทางการปักและประดับด้วยเพชรพลอยอย่างประณีตเป็นเสื้อผ้าที่เรียบง่ายกว่าในยุครีเจนซี่ของอังกฤษ ซึ่งค่อยๆ พัฒนาไปสู่รูปแบบที่เป็นทางการของยุควิกตอเรียน ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 การค้นหาความสบายที่มากขึ้นทำให้การคลายกฎเกณฑ์ทำให้เกิดชุดเลานจ์ที่ทันสมัย

โดยทั่วไปแล้ว Brooks Brothers ให้เครดิตกับการเสนอชุดสูท "พร้อมที่จะสวมใส่" เป็นครั้งแรก [ต้องการอ้างอิง] ชุดสูทที่ขายแล้วผลิตและมีขนาดพร้อมที่จะปรับแต่งในขณะที่ Haggar Clothing ได้แนะนำแนวคิดของชุดสูทแยกในสหรัฐอเมริกาเป็นครั้งแรก ซึ่งพบเห็นได้ทั่วไปตามท้องตลาดในปัจจุบัน