History of the Comoros

คอโมโรส

ประวัติศาสตร์ของคอโมโรสขยายไปถึงประมาณคริสตศักราช 800–1,000 เมื่อหมู่เกาะนี้มีผู้อาศัยอยู่เป็นครั้งแรก คอโมโรสเป็นที่อยู่อาศัยของกลุ่มต่างๆ ตลอดเวลานี้ ฝรั่งเศสตั้งอาณานิคมบนเกาะเหล่านี้ในศตวรรษที่ 19 และได้รับเอกราชในปี 1975

คอโมโรส มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า สหภาพคอโมโรส เป็นประเทศหมู่เกาะที่ประกอบด้วยเกาะ 3 เกาะในแอฟริกาตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ทางตอนเหนือสุดของช่องแคบโมซัมบิกในมหาสมุทรอินเดีย เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดคือโมโรนี ศาสนาของประชากรส่วนใหญ่และเป็นศาสนาประจำชาติอย่างเป็นทางการคือศาสนาอิสลามสุหนี่ คอโมโรสประกาศอิสรภาพจากฝรั่งเศสเมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2518 เป็นสมาชิกของสันนิบาตอาหรับ และเป็นประเทศเดียวในโลกอาหรับที่ตั้งอยู่ในซีกโลกใต้ทั้งหมด เป็นรัฐสมาชิกของสหภาพแอฟริกา องค์การระหว่างประเทศเดอลาฟรังโกโฟนี องค์การความร่วมมืออิสลาม และคณะกรรมาธิการมหาสมุทรอินเดีย ประเทศนี้มีภาษาราชการสามภาษา ได้แก่ ชิโกโมริ ฝรั่งเศส และอารบิก

รัฐอธิปไตยประกอบด้วยเกาะหลักสามเกาะและเกาะเล็กๆ จำนวนมาก หมู่เกาะภูเขาไฟโคโมโรทั้งหมด ยกเว้นมายอต มายอตลงคะแนนเสียงคัดค้านเอกราชจากฝรั่งเศสในการลงประชามติในปี พ.ศ. 2517 และยังคงได้รับการบริหารโดยฝรั่งเศสในฐานะแผนกต่างประเทศ ฝรั่งเศสได้วีโต้มติของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติที่จะยืนยันอธิปไตยของชาวคอโมโรสเหนือเกาะนี้ มายอตกลายเป็นหน่วยงานในต่างประเทศและเป็นส่วนหนึ่งของฝรั่งเศสในปี 2554 หลังจากการลงประชามติซึ่งมีการลงประชามติอย่างท่วมท้น

ด้วยพื้นที่ 1,659 ตารางกิโลเมตร (641 ตารางไมล์) คอโมโรสจึงเป็นประเทศในทวีปแอฟริกาที่เล็กที่สุดเป็นอันดับสามเมื่อพิจารณาตามพื้นที่ ในปี 2019 มีประชากรประมาณ 850,886 คน

คอโมโรสน่าจะตั้งถิ่นฐานครั้งแรกโดยชาวออสโตรนีเซียน/มาลากาซี ผู้พูดภาษาเป่าตูจากแอฟริกาตะวันออก และพ่อค้าชาวอาหรับที่เดินเรือ กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอาณานิคมฝรั่งเศสในช่วงศตวรรษที่ 19 ก่อนที่จะได้รับเอกราชในปี 1975 เคยประสบรัฐประหารหรือพยายามทำรัฐประหารมากกว่า 20 ครั้ง โดยมีประมุขแห่งรัฐหลายคนถูกลอบสังหาร นอกจากความไม่มั่นคงทางการเมืองอย่างต่อเนื่องแล้ว ประเทศนี้ยังมีระดับความไม่เท่าเทียมกันทางรายได้ที่เลวร้ายที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศใดๆ และอยู่ในอันดับที่ต่ำที่สุดในดัชนีการพัฒนามนุษย์ ในปี พ.ศ. 2551 ประชากรประมาณครึ่งหนึ่งมีชีวิตอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจนระหว่างประเทศที่ 1.25 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อวัน