History of Mauritania

มอริเตเนีย

ชาวมอริเตเนียดั้งเดิมคือ Bafour สันนิษฐานว่าเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ Mande ที่เชื่อมโยงกับกลุ่มสังคมรองของ Arabized ร่วมสมัยของ Imraguen ("ชาวประมง") บนชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก

ดินแดนของมอริเตเนียอยู่บนขอบของความรู้ทางภูมิศาสตร์ของลิเบียในสมัยโบราณคลาสสิก การอพยพของชาวเบอร์เบอร์เกิดขึ้นตั้งแต่ประมาณศตวรรษที่ 3 มอริเตเนียใช้ชื่อมาจากอาณาจักรเบอร์เบอร์โบราณและต่อมาเป็นจังหวัดของโรมันคือมอริเตเนีย และท้ายที่สุดก็มาจากชาวเมารี แม้ว่าอาณาเขตตามลำดับจะไม่ทับซ้อนกัน แต่มอริเตเนียทางประวัติศาสตร์นั้นอยู่ไกลออกไปทางเหนือกว่ามอริเตเนียในปัจจุบันมาก

การพิชิต Maghreb ของชาวมุสลิมในศตวรรษที่ 7 และ 8 ไม่ได้ไปไกลถึงทางใต้ และศาสนาอิสลามมายังมอริเตเนียอย่างค่อยเป็นค่อยไปจากราวศตวรรษที่ 11 ในบริบทของการทำให้เป็นอิสลามในวงกว้างของการค้าทาสในซูดานและอาหรับในยุคกลาง

มหาอำนาจอาณานิคมของยุโรปในศตวรรษที่ 19 ไม่สนใจมอริเตเนียเพียงเล็กน้อย สาธารณรัฐฝรั่งเศสส่วนใหญ่ให้ความสนใจในดินแดนนี้ด้วยเหตุผลทางยุทธศาสตร์ เนื่องจากเป็นความเชื่อมโยงระหว่างทรัพย์สินของพวกเขาในภาคเหนือและแอฟริกาตะวันตก มอริเตเนียจึงกลายเป็นส่วนหนึ่งของแอฟริกาตะวันตกของฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2447 แต่การควบคุมอาณานิคมส่วนใหญ่จำกัดอยู่ที่ชายฝั่งและเส้นทางการค้าสะฮารา และมีอาณาเขตในชื่อในแอฟริกาตะวันตกของฝรั่งเศสซึ่งการควบคุมของยุโรปไม่สามารถเข้าถึงได้จนถึงปี พ.ศ. 2498

ในปี 1960 สาธารณรัฐมอริเตเนียได้รับอิสรภาพจากฝรั่งเศส ความขัดแย้งเหนือดินแดนทะเลทรายซาฮาราตะวันตกของสเปนในปี 1976 ส่งผลให้มอริเตเนียผนวกบางส่วน ถอนตัวออกไปยังโมร็อกโกในปี 1979 เผด็จการมาอูยา อูลด์ ซิดอาห์เหม็ด ตายา ถูกขับไล่โดยกองทัพของมอริเตเนียและถูกแทนที่ด้วยกองทัพ สภายุติธรรมและประชาธิปไตยในการรัฐประหารในปี 2548 รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ผ่านในปี 2549 การเลือกตั้งที่ไม่เด็ดขาดในปี 2550 ก่อให้เกิดการรัฐประหารอีกครั้งในปี 2551 โมฮัมเหม็ด อูลด์ อับเดล อาซิซ ผู้นำรัฐประหาร 2548 ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีในปี 2552 .

ประกาศ :

แอปนี้พัฒนาขึ้นเพื่อการศึกษาและการวิจัยโดยมีกฎหมายว่าด้วยการใช้งานโดยชอบใช้ภายใต้ใบอนุญาตทั่วไปที่สร้างสรรค์และไม่ละเมิดนโยบายเกี่ยวกับโฆษณาที่แสดงโดย Google บนหน้าจอที่มีเนื้อหาที่จำลองแบบ การใช้งานที่เหมาะสมเป็นกฎหมายหลักคำสอนที่อนุญาตให้ใช้เนื้อหาที่มีลิขสิทธิ์อย่างจำกัดโดยไม่ต้อง ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ถือลิขสิทธิ์เพื่อการศึกษาและวิจัยก่อน