Қиссаҳои исломӣ 6. Тақдир

Номгуи ҳадис ва ҳикояҳои исломӣ.

Имон ба қазову қадар аз ҷумлаи шаш рукни имон

аст. Қазову қадар ҳамзамон аз илму ирода ва қудрати

Ҳақ Таъоло сарчашма мегирад.

Ҳар гоҳе ки инсон дар роҳи илму фан ва санъат

пешрафт кунад, ба саодату хушбахтӣ мерасад. Вагарна

умри инсонӣ дар ҷаҳлу бенавоӣ сипарӣ хоҳад шуд. Дар

ниҳоят ҳар дуи ин натиҷаҳо тақдири инсон маҳсуб

мешаванд. Вақте як миллат роҳи илму фанро пеш

гирифта, тараққӣ мекунад, натиҷаи ин амал қазову

қадари он миллат хоҳад буд. Дар ҳоли кору фаъолияти

босамар надоштан, ҳар миллате хору залил хоҳад шуд.

Ҳар касе ба дарки маънии қазову қадар бирасад,

метавонад дунёву охирати худро маъмуру обод

гардонад. Инсоне, ки масъалаҳои марбут ба қазову

қадарро мефаҳмад ва асрори онро дар виҷдони худ

эҳсос мекунад, натиҷаи ҳамаи корҳоро аз Худованд

медонад. Ӯ ки аз ҷониби Худованд офарида шудани

тамоми феълу амалҳоро қабул дорад, ҳаёташ ҳар лаҳза

рангинтар мешавад.

Дар баробари таълифи бахши охирини «Дурдонаҳои

ҳақиқат» хостем, ки ба хонандагон аз каломи Худо,

аҳодиси набавӣ ва аз суханони дӯстони Худо дар боби

имон ба қазову қадар армуғоне тақдим намоем. Бо

умеди тавфиқ!

Н. Исматзода