Қиссаҳои исломӣ 5. Рӯзи қиёмат

Номгуи ҳадис ва ҳикояҳои исломӣ.

Имон доштан ба рӯзи қиёмат ва зинда шудан

баъд аз марг яке аз шаш рукни имон аст. Бинобар

таълимоти динӣ макони аслии инсон охират аст, зеро

Паёмбари гиромӣ (саллаллоҳу алайҳи васаллам) чунин

фармудаанд: «Ҳаёти аслӣ ҳаёти охират аст. Саодати

аслӣ саодати охират аст».

Мақсади зиндагӣ дар ин дунё ба даст овардани

саодати ухравӣ аст. Инкори охират инкори ғояи дунёст. Дар фикри охират будан инсонро водор мекунад, ки

дар дунё мувофиқи тартибу низом зиндагӣ кунад,

зеро дунё худ киштзори охират аст.

Дар Қуръони Карим мақсади ба дунё фиристода

шудани инсон, ғояи ҳаёти дунявӣ ва зиндагии баъд аз

марг бо ҳама ҷузъиёташ баён ёфтааст.

Дар баробари таълифи бахши навбатии «Дурдонаҳои

ҳақиқат» хостем, ки ба хонандагон аз каломи Худо,

аҳодиси Паёмбар ва аз суханони дӯстони Худо дар

боби имон ба зиндагии баъд аз марг армуғоне тақдим

намоем. Бо умеди дарёфти саодати дунявию ухравӣ!

Н. Исматзода