World War II Ciężki Fighters

World War II Heavy Fighters

World War II Samoloty Ciężkie Fighters Handbook

Handbook of Fighters samolotów II wojny światowej zawiera wszystkie ciężkie samoloty Fighters używanego przez te kraje, które były w stanie wojny w czasie II wojny światowej z okresu między ich przystąpieniu do konfliktu i konfliktu końcową dla nich.

Ciężki myśliwiec jest samolot myśliwski, przeznaczony do przewozu cięższych broni lub działają w dłuższych przedziałach. W celu osiągnięcia odpowiedniej wydajności, większość ciężkie myśliwce były dwusilnikowy, a wielu ma multi-place załóg.

Dwusilnikowy ciężki myśliwiec był głównym klasy projekt w trakcie wstępnego okresu II Wojny Światowej. Pomyślany jako dalekiego zasięgu myśliwców eskortujących, lub ciężko uzbrojonych niszczycieli bombowców, ciężkie myśliwce głównie nie w ich zamierzonych ról podczas II wojny światowej, jako że nie może przechytrzyć bardziej konwencjonalne, jednosilnikowych myśliwców. Wiele dwusilnikowe ciężkie myśliwce w końcu znalazł swoją niszę jako myśliwców nocnych, ze znacznymi sukcesami. Jedynie Northrop P-61 Black Widow z USAAF został kiedykolwiek zbudowany od początku, w trakcie II wojny światowej ery, wyłącznie jako myśliwiec nocny.

Głównym ciężka myśliwiec Messerschmitt Bf 110, niemiecki myśliwiec, że przed wojną, Luftwaffe za ważniejsze niż ich myśliwców jednosilnikowych. Wiele z najlepszych pilotów zostały przypisane do Bf 110 szwadronów i zostali wyznaczeni asZerstцrer ("niszczyciel") jednostki. Podczas gdy inne, lżejsze, myśliwce były przeznaczone głównie do obrony, niszczyciele były te głównie przeznaczone dla ofensywnych misji: do eskortowania bombowców na misjach na długi dystans, a następnie użyć jej wysokie prędkości wyprzedzić obronie bojowników, które byłyby zdolne do outmaneuvering go. Doktryna ta okazała się kosztowną pomyłką. W praktyce Bf 110 był tylko w stanie wykorzystać to połączenie funkcji w krótkim czasie, to był dobrze przeciwko Hawker Hurricane podczas Bitwy o Francji, ale został łatwo pokonany przez w samolocie Spitfire podczas Bitwy o Anglię (także pod względem prędkość maksymalna). Ostatecznie Bf 110s zostały przekonwertowane do przechwytujących (zwłaszcza myśliwce nocne) oraz naziemnych atak samolotów do końca wojny.

Pod koniec 1930 roku, Bell Aircraft z USA zaprojektował YFM-1 Airacuda "niszczyciel bombowców". Bardzo duże i silnie uzbrojone, Airacuda nawiedziła plaga wad projektowych, tylko 13 przykładów ostatecznie zbudowany, z których żaden nie uczestniczył w II wojnie światowej.

Najbardziej udany ciężki myśliwiec wojny był Lockheed P-38 Lightning. Został on zaprojektowany do przewozu ciężkiego uzbrojenia z dużą prędkością lub zakresu długości. Z różnych powodów, w szczególności jego doskonała bliźniak General Electric zaprojektowany turbosprężarki, a jego załoga jednego (a nie dwa lub trzy), to znacznie wyprzedził swoje niemieckie i brytyjskie odpowiedniki. W służbie był używany jako myśliwiec eskortujący, po B-17 Flying Fortress rajdy w głąb Europy niemiecko-cznego, gdzie to było w stanie utrzymać własnego z dużo lżejszych zawodników niemieckich. W roli escort, P-38 był pierwszym alianckim nad Berlinem. Był to także sukcesy w teatrze, na Pacyfiku, gdzie jego daleki zasięg okazało decydującą przewagę. Drogie w produkcji i utrzymaniu, został zdegradowany do innych ról.

Podręcznik w tym:

Bell YFM-1 Airacuda

Bristol Type 156 Beaufighter

Boulton Paul Defiant

Blackburn B-25 Roc

Blackburn B-24 Skua

de Havilland Mosquito DH.98

Dornier 217

Dornier Do 335 Pfeil ("Arrow")

Douglas A-20/DB-7 Havoc

Fairey Firefly

Fairey Fulmar

Focke-Wulf Ta 154 Moskito

Grumman F7F Tigercat

Heinkel He 219 Uhu ("Eagle-Owl")

IMAM Ro.57

Junkers Ju 88

Junkers Ju 388 Stortebeker

Kawasaki Ki-45 Toryu ("Dragon Slayer")

Kawasaki Ki-102

Lockheed P-38 Lightning

Messerschmitt Bf 110

Messerschmitt Me 210

Mitsubishi Ki-67 Hiryu ("Flying Dragon")

Northrop P-61 Black Widow

Westland Welkin

Westland Whirlwind

Rodzaj Vickers 432

Dornier 215

Gloster Gloster G.39 F.9/37 aka

Lockheed XP-58 Chain Lightning