Surah Anfal

Sura Anfal z Urdu Translation

Sura al-Anfal (arab سورة الأنفال „łupów wojennych”) jest ósmy rozdział Koranu, z 75 wersów. Jest to sura z Medyny, zakończone po bitwie pod Badr. To tworzy parę z następnym sura, At-Tauba.

Badr jest również przedmiotem Sura 8: Al-Anfal, który zawiera szczegółowy opis przebiegu i operacji wojskowych. Choć Sura nie nazwać Badr, opisuje bitwy kilkakrotnie:

„Pamiętaj byliście tu na stronie doliny, a oni na dalszej stronie, a karawana na dolnym ziemi niż wy. Nawet gdybyście się wzajemne powołanie do spełnienia, wy na pewno nie udało się w powołaniu: Ale (a więc ye spełnione), że Bóg może osiągnąć sprawę. Do Boga zrobić wszystkie pytania wrócić (do decyzji). ([Koran 8:42])”

„Nie tak, jak te, odwróciła się na pięcie, i powiedział:„!.. Lo jestem z dala od ciebie; lo widzę co nie widzicie; Lo boję się Boga Bóg jest straszny w karaniu ([Koran 8: 47])”

Wersety te podświetlone zarówno spotyka przypadkiem bitwy (obie strony popełnił błąd na siebie), a także niedoszacowanie zarówno wielkości Meccan armii przez muzułmanów i zapalczywości armii muzułmańskiej przez Meccans. Armia Mekki został opisany w drugim wierszy i „szatan” może odnosić się do Amr Ibn Hisham, który był znienawidzony przez muzułmanów i rzekomo popychane do bitwy wielokrotnie.

[Koran 8:17]

Jedno ze źródeł twierdzi, że Ubay ibn Khalaf został wykupiony po Badr, ale został zabity przez muzułmanów z włócznią w bitwie Uhud (625 ne). Wers [Koran 08:17] okazało się w tym przypadku.