Surah Al Anam

Możesz słuchać i czytać.

Koran jest centralnym tekstem religijnym islamu, uważanym przez muzułmanów za objawienie od Boga (Allaha).[11] Jest powszechnie uważany za najlepsze dzieło w klasycznej literaturze arabskiej.[12][13][iv][v] Składa się ze 114 rozdziałów (sura (سور‎; l.poj.: سورة‎, sūrah)), które składają się z wersetów (āyāt (آيات; liczba pojedyncza: آية, ayah)).

Muzułmanie wierzą, że Koran został ustnie objawiony przez Boga ostatniemu prorokowi Mahometowi przez archanioła Gabriela (Dżibrila)[16][17] stopniowo przez okres około 23 lat, począwszy od miesiąca Ramadan[18]. kiedy Mahomet miał 40 lat; i kończąc w 632, roku jego śmierci.[11][19][20] Muzułmanie uważają Koran za najważniejszy cud Mahometa; dowód jego proroctwa;[21] i kulminacja serii boskich przesłań, począwszy od tych objawionych Adamowi, w tym Tawrah (Tora), Zabur ("Psalmy") i Injil ("Ewangelia"). Słowo Koran występuje około 70 razy w samym tekście, a inne nazwy i słowa również odnoszą się do Koranu.[22]

Koran jest uważany przez muzułmanów nie tylko za natchnione przez Boga, ale za dosłowne słowo Boże.[23] Mahomet tego nie napisał, bo nie umiał pisać. Zgodnie z tradycją, kilku towarzyszy Mahometa służyło jako skrybowie, zapisując objawienia.[24] Wkrótce po śmierci proroka Koran został skompilowany przez towarzyszy, którzy zapisali lub zapamiętali jego fragmenty.[25] Kalif Uthman ustanowił standardową wersję, znaną obecnie jako kodeks osmański, który jest powszechnie uważany za archetyp znanego dziś Koranu. Istnieją jednak warianty odczytania, w większości z niewielkimi różnicami znaczeniowymi.[24]

Koran zakłada znajomość głównych narracji zawartych w pismach biblijnych i apokryficznych. Podsumowuje niektóre, rozwodzi się nad innymi, aw niektórych przypadkach przedstawia alternatywne relacje i interpretacje wydarzeń.[26][27] Koran opisuje się jako księga wskazówek dla ludzkości (2:185). Czasami oferuje szczegółowe opisy konkretnych wydarzeń historycznych i często podkreśla moralne znaczenie wydarzenia ponad jego sekwencję narracyjną.[28] Uzupełniając Koran wyjaśnieniami niektórych zagadkowych narracji koranicznych i orzeczeń, które również stanowią podstawę dla szariatu (prawa islamskiego) w większości wyznań islamu,[29][vi] są hadisami — tradycjami ustnymi i pisemnymi, które, jak się uważa, opisują słowa i czyny Muhammad.[vii][29] Podczas modlitwy Koran recytuje się tylko w języku arabskim.[30]

Ktoś, kto nauczył się na pamięć całego Koranu, nazywa się hafiz („pamiętnik”). Czasami recytuje się aję (werset koraniczny) ze specjalnym rodzajem wymowy, zarezerwowanym do tego celu, zwanym tajwid. W miesiącu Ramadan muzułmanie zazwyczaj kończą recytację całego Koranu podczas modlitw tarawih. Aby ekstrapolować znaczenie konkretnego wersetu Koranu, muzułmanie opierają się raczej na egzegezie lub komentarzu (tafsir), niż na bezpośrednim tłumaczeniu tekstu.[31]