Salmo 141

Wielki Psalm

1 Wzywam cię, Panie; przyjdź szybko! Słuchaj mojego głosu, kiedy wołam do ciebie.

2 Niech moja modlitwa będzie jak kadzidło przed tobą i podnieś moją rękę jak ofiarę wieczorną.

3 Panie, włóż straż do moich ust; Obserwuj drzwi moich ust.

4 Niech moje serce nie zwróci się w kierunku zła, ani nie dopuszczam się nikczemnych praktyk wobec złoczyńców. Obym nigdy nie uczestniczył w twoich bankietach!

5 Niech sprawiedliwi uderzą mnie lojalną miłością i zgromią mnie, ale niech moja głowa nie pachnie olejem niegodziwych, bo moja modlitwa jest przeciwko praktykom złoczyńców.

6 Gdy wpadną w ręce Skały, ich sędzia, usłyszą moje słowa z uznaniem.

7 Gdy ziemia jest zaorana i podzielona, ​​tak jej kości zostały rozproszone przy wejściu do grobu.

8 Ale oczy moje utkwione są w tobie, o Wszechwładny Panie; Schronię się w tobie; nie dawaj mnie na śmierć.

9 Trzymajcie mnie od sideł, które przeciwko mnie postawili, od sideł tych, którzy czynią źle.

10 Niech bezbożni wpadną w swoją sieć, a ja ucieknę nietknięty.