Salmo 102

Wielki Psalm

1 Wysłuchaj mojej modlitwy, Panie! Przyjdź do mnie, mój wołaniu o pomoc!

2 Nie chowaj przede mną twarzy, gdy mam kłopoty. Nakłoń ku mnie ucha; Kiedy płaczę, odpowiedz mi szybko!

3 Moje dni minęły jak dym; Moje kości płoną jak żar.

4 Jak spieczona trawa jest moim sercem; Zapomniałem nawet zjeść!

5 Z jęków jestem zredukowany do skóry i kości.

6 Jestem jak sowa pustynna, jak sowa wśród ruin.

7 Nie mogę spać; Wyglądam jak samotny ptak na dachu.

8 Moi wrogowie wyśmiewają mnie cały czas; Ci, którzy mnie obrażają, używają mojego imienia do rzucania klątw.

9 Prochy są moim pożywieniem, i łzami mieszam, które piję,

10 Z powodu oburzenia i gniewu, ponieważ mnie odrzuciłeś i odrzuciłeś od siebie.

11 Moje dni są jak rosnące cienie; Jestem jak trawa, która zanika.

12 Ale ty, Panie, będziesz królował na tronie na wieki; Twoje imię zostanie zapamiętane z pokolenia na pokolenie.

13 Powstaniecie i zlitujecie się nad Syjonem, bo czas mu okazać współczucie; nadszedł właściwy czas.

14 Albowiem słudzy twoi umiłowali ich kamienie, ich ruiny napełniają je litością.

15 Narody będą się bać imienia Pańskiego, i wszystkich królów ziemi chwały jego.

16 Albowiem Pan odbuduje Syjon i objawi się w chwale, którą ma.

17 On odpowie na modlitwę bezradnych; jego błagania nie gardzą.

18 Niech to zostanie napisane dla przyszłych pokoleń, a lud, który jeszcze nie zostanie stworzony, będzie wychwalał Pana, mówiąc:

19 „Pan spojrzał w dół ze swego wysokiego miejsca na wysokim; z nieba obserwował ziemię,

20, aby usłyszeć jęki więźniów i uwolnić potępionych. ”

21 Tak imię Pańskie będzie wypowiedziane na Syjonie, a chwała jego w Jeruzalemie;

22 gdy narody i królestwa zgromadzą się, aby wielbić Pana.

23 W połowie mego życia uderzył mnie swoją siłą; Skróciło mi dni.

24 Potem zapytałem: „O mój Boże, nie bierz mnie w środku moich dni. Twoje dni trwają przez wszystkie pokolenia! ”

25 Na początku ugruntowaliście fundamenty ziemi, a niebiosa są dziełami waszych rąk.

26 Zginą, a wy zostaniecie; Starzeją się jak szaty. Jako ubrania zmienisz je i zostaniesz wyrzucony.

27 Ale pozostajecie tacy sami, a wasze dni nigdy się nie kończą.

28 Dzieci waszych sług będą zamieszkiwać; ich potomkowie zostaną ustanowieni w waszej obecności.