Saint Benedict Medal Prayer

Wielu wierzących wzywa św. Benedykta o ochronę swoich domów i rodzin

Na samym przełomie dziejów Bóg wzbudza wielkich świętych, aby umocnić nadprzyrodzoną władzę nad duszami sprawowaną przez Kościół na mocy jego boskiej misji. Cesarstwo Rzymskie upadło, a barbarzyńcy najechali całą Europę. Wtedy pojawił się Benedykt jako wódz mnichów Zachodu.

Na awersie medalika znajduje się wizerunek św. Benedykta. W prawej ręce trzyma krzyż, chrześcijański symbol zbawienia. W lewej ręce św. Benedykta widnieje jego reguła dla klasztorów, którą można podsumować słowami prologu wzywającymi nas do „wyruszenia się tą [Bożą] drogą z Ewangelią za przewodnika”. Na postumencie po prawej stronie św. Benedykta znajduje się zatruty kielich, roztrzaskany, gdy uczynił nad nim znak krzyża. Na piedestale po lewej stronie znajduje się kruk, który ma unieść bochenek zatrutego chleba, który zazdrosny wróg zesłał do św. Benedykta.

Kiedy ktoś nosi Medalik Św. Benedykta lub Krucyfiks Św. Benedykta, jest to ciągłym przypomnieniem dla tej osoby, aby zawsze myślała o Chrystusie, w efekcie nieustannym egzorcyzmach. Nawet na samo wspomnienie imienia Jezusa Chrystusa diabeł się cofa. Zastanów się nad wiarą i miłością Pana św. Benedykta, którego wzywał przez całe swoje życie.

Za życia św. Benedykt znany był z dokonywania wielu cudów za pomocą mocy Krzyża Świętego. Wśród nich znalazł się jego bohaterska ucieczka przed pokusami i cudowne ucieczki z pułapek zastawionych na jego śmierć.

Święty Benedykt stał się znany ze swojej władzy nad Diabłem, ze Świętym Krzyżem jako skutecznym narzędziem do ucieczki Diabła. Na tej tradycji opiera się medal św. Benedykta.

Większość ludzi, w tym katolików, nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo Kościół, Europa i świat są zadłużeni wobec św. Benedykta z Nursji. Sama obecność jego mnichów w ich klasztorach stała się czynnikiem stabilizującym, cywilizującym, bez względu na to, gdzie się zasadzili. To właśnie z tych ośrodków wielkiej nauki i modlitwy mnisi i mniszki rozpoczęli swoją gorliwą pracę ewangelizacyjną.

To nabożeństwo do Krzyża, znaku naszego odkupienia, dało początek medalikowi św. Benedykta, bo nabożeństwo do tego medalika to przede wszystkim nabożeństwo do znaku naszego zbawienia. Jest to jedyny medalik w Kościele pobłogosławiony specjalnym egzorcyzmem.

Jest więc dobrze znany ze swojej mocy przeciwko złemu duchowi, pokusom i skuteczności w uzdrawianiu cierpień psychicznych i cielesnych.

Dzięki temu medalowi dokonano niezliczonych nawróceń. Jest pobożnie używany od wieków - podczas wojny, zarazy, klęsk żywiołowych i wszelkiego rodzaju wypadków. Katolicy noszą go na szyi, przyczepiają do szkaplerza lub różańca i często umieszczają go w fundamentach swoich budynków lub nad drzwiami w domu.

Św. Benedykt miał głęboką wiarę w krzyż i czynił cuda znakiem krzyża. Ta wiara i szczególne nabożeństwo do Krzyża zostało przekazane kolejnym pokoleniom benedyktynów.

Medale Benedykta są używane na wiele sposobów, ale zawsze jako ochrona przed złem. Niektórzy zakopują je w fundamentach nowych budynków, aby chronić je przed złymi wpływami, podczas gdy inni wieszają je na ścianie lub drzwiach swoich domów.