Pendidikan Kewarganegaraan

Książki o edukacji obywatelskiej mogą służyć jako źródła informacji i nauki

Wśród treści, które omawia

Zrozumieć edukację obywatelską

Edukacja obywatelska jest przedmiotem skupiającym się na kształtowaniu wiedzy i postaw wobec osobowości i zachowań uczniów. Studenci pochodzą z różnych środowisk, w tym religii, społeczno-kultury, języka, wieku i pochodzenia etnicznego. Ma to na celu zapewnienie, że obywatele Indonezji staną się inteligentni, wykwalifikowani, kreatywni i innowacyjni oraz będą mieli niepowtarzalny charakter jako naród indonezyjski w oparciu o wartości Pancasila i Konstytucję z 1945 r.

W Konstytucji z 1945 r. przepisy dotyczące edukacji narodowej uregulowane są zgodnie z art. 31 ust. 3 i ust. 5. Ustęp 3 brzmi: „Rząd poszukuje i realizuje system oświaty narodowej, który powiększy wiarę i pobożność oraz szlachetną moralność, w celu wychowania życia narodu, które jest regulowane przez prawo”. Ustęp 5 brzmi: „Rząd rozwija naukę i technologię, stojąc na straży wartości religijnych i jedności narodowej dla postępu i dobra ludzkości”.

Zgodnie z art. 39 ustawy nr. nr 22 z 1999 r. w sprawie Krajowego Systemu Edukacji w Cholisinie (2001:1), że „Edukacja obywatelska jest przedmiotem dostarczającym podstawowej wiedzy i umiejętności w relacjach obywatel-rząd, tak aby stali się obywatelami, na których naród może polegać i państwo".

Według Zespołu Dyrekcji Generalnej ds. Zarządzania Szkolnictwem Podstawowym i Średnim (2006:11) edukacja obywatelska jest dziedziną badań naukowych i programów edukacyjnych w szkołach i jest akceptowana jako główny nośnik i istota edukacji demokratycznej w Indonezji, która jest wdrażana Poprzez:

1) Inteligencja Obywatelska, czyli inteligencja i zdolność rozumowania obywateli zarówno w wymiarze duchowym, racjonalnym, emocjonalnym, jak i społecznym.

2) Odpowiedzialność Obywatelska, czyli świadomość praw i obowiązków odpowiedzialnego obywatela.

3) Partycypacja obywatelska, czyli zdolność obywateli do uczestnictwa w oparciu o ich obowiązki, zarówno indywidualne, społeczne, jak i przyszłych liderów. Zdaniem S. Sumarsono (2002: 6) „Edukacja obywatelska to wysiłek wyposażenia uczniów w podstawowe umiejętności w zakresie relacji obywatel–państwo oraz edukacja wstępna do obrony kraju, tak aby mogli stać się obywatelami zdolnymi do naród i Unitarne Państwo Republiki Indonezji mogą na nim polegać ”.

CICED (Centrum Indonezyjskiej Edukacji Obywatelskiej) w Cholisin (2001:1) stwierdza, że ​​edukacja obywatelska oznacza: „Edukacja obywatelska to proces transformacji, który pomaga przekształcić heterogeniczne społeczeństwo w zjednoczone społeczeństwo indonezyjskie, rozwijając obywateli Indonezji, którzy posiadają wiedzę i wiarę w Boga, wysoką świadomość praw i obowiązków, świadomość prawną, wrażliwość polityczną, uczestnictwo w polityce i społeczeństwie obywatelskim (Społeczeństwo Obywatelskie).

Zgodnie ze Standardami Kompetencji dla Przedmiotów Obywatelskich dla SMA, SMK i MA (Ministerstwo Edukacji Narodowej, 2003:2) oraz zgodnie z nowym paradygmatem edukacji obywatelskiej, w którym uczniowie mają posiadać także kompetencje w zakresie wiedzy i umiejętności obywatelskich. i charakteru lub wartości obywatelskich, a także posiadanie przyszłych umiejętności życiowych, zwłaszcza umiejętności życiowych na polu osobistym, społecznym i intelektualnym.