Freemasonry History

masoneria

Masoneria lub masoneria odnosi się do organizacji braterskich, których korzenie wywodzą się z lokalnych cechów kamieniarzy, które od końca XIV wieku regulowały kwalifikacje kamieniarzy oraz ich interakcje z władzami i klientami. Współczesna masoneria zasadniczo składa się z dwóch głównych grup: masonerii regularnej, która nalega, aby w loży roboczej otwarty był tom pism świętych, aby każdy jej członek wyznawał wiarę w Istotę Najwyższą, aby nie dopuszczano żadnych kobiet oraz aby dyskusja na temat religii i polityka nie toczy się wewnątrz loży; oraz masoneria kontynentalna, która składa się z jurysdykcji, które usunąły część lub wszystkie z tych ograniczeń.

Podstawową, lokalną jednostką organizacyjną masonerii jest Loża. Te prywatne loże są zwykle nadzorowane na poziomie regionalnym (zwykle w sąsiedztwie granicy stanu, prowincji lub państwa) przez Wielką Lożę lub Wielki Wschód. Nie ma międzynarodowej, ogólnoświatowej Wielkiej Loży, która nadzoruje całą masonerię; każda Wielka Loża jest niezależna i niekoniecznie uznają się nawzajem za uzasadnione.

Stopnie masonerii zachowują trzy stopnie średniowiecznych cechów rzemieślniczych, stopnie wtajemniczonego ucznia, czeladnika lub towarzysza (obecnie zwanego Fellowcraft) i mistrza masońskiego. Kandydat na te trzy stopnie stopniowo uczy się znaczenia symboli masonerii i powierza mu uchwyty, znaki i słowa, aby dać znać innym członkom, że został w ten sposób inicjowany. Stopnie te są po części alegorycznym moralitetem, a po części wykładem. Te trzy stopnie tworzą masonerię rzemieślniczą (lub niebieską lożę), a członkowie któregokolwiek z tych stopni są znani jako masoni lub masoni. Kiedy mason otrzyma stopnie rzemieślnicze, może on dołączyć do różnych „organów zgodnych”, które oferują dodatkowe stopnie. Organizacje te są zwykle zarządzane oddzielnie od Wielkich Loży, które zarządzają stopniami rzemieślniczymi. Dodatkowe stopnie różnią się w zależności od lokalizacji i jurysdykcji. Oprócz tych ciał istnieją inne organizacje poza bardziej tradycyjnymi obrzędami masonerii, które wymagają, aby dana osoba była mistrzem masonem, zanim będzie mogła do niej dołączyć (takie jak Angielskie Towarzystwo Różokrzyżowców).