Od niemieckiej letniej ofensywy na pola naftowe Kaukazu po tragedię pod Stalingradem
Case Blue: Panzers To Caucasus. Od Joni Nuutinen: gra wojenna dla graczy wojennych od 2011 roku.
Wiosną 1942 roku Wehrmacht przygotowywał się do rozpoczęcia Case Blue, niemieckiej letniej ofensywy na froncie wschodnim. Plan przewidywał natarcie na Stalingrad, a następnie główne siły miały skręcić na południe i udać się na Kaukaz, aby zająć kluczowe pola naftowe Majkop, Gorzny i Baku. Jako wstępny krok dla Case Blue, Wehrmacht przygotowywał się do dwóch ataków szczypiec, aby odciąć silne siły radzieckie w wybrzuszeniu Izyum, na południe od Charkowa, co oznaczało, że siły niemieckie w tym obszarze znajdowały się na pozycjach ofensywnych. Jednak zaledwie sześć dni przed datą rozpoczęcia niemieckiej operacji Armia Czerwona rozpoczęła własną masową kampanię z Izyum, aby odbić Charków, uderzając bezpośrednio w jeden z dwóch niemieckich szczypiec pancernych przygotowujących się do własnego ataku. Niemieccy generałowie chcieli przejść do defensywy, ale kwatera główna w Berlinie nakazała Wehrmachtowi przejść do ofensywy, a wynikające z tego zwycięstwo w drugiej bitwie pod Charkowem zmiotło silne mobilne siły Armii Czerwonej w południowym sektorze frontu wschodniego, pozwalając kolejnym atakom Case Blue dość bez wysiłku posunąć się w kierunku Stalingradu. Ten brak zaciekłego radzieckiego oporu zmylił Niemców i podzielili swoje siły na dwie części: jedna grupa zmierzała w kierunku Stalingradu, druga na południe w kierunku Kaukazu. Podział spowodował fatalne problemy logistyczne: Niemcy nie mogli wiedzieć, który korpus będzie posuwał się naprzód w danym tygodniu, więc nigdy nie było wystarczającej ilości paliwa we właściwym czasie we właściwym miejscu, co zmuszało cały korpus do pozostania na miejscu, nawet gdy walczyły tylko z symbolicznymi formacjami radzieckimi, dając Armii Czerwonej czas na odbudowanie obrony wzdłuż Wołgi i Kaukazu.
Pamiętaj, że ta kampania ma wiele jednostek i logistyki, a mapa jest dość duża, więc jeśli szukasz szybkiej rozgrywki, Operacja Barbarossa lub Kursk mogą być dla Ciebie bardziej zabawne.
CECHY:
+ Dokładność historyczna: Kampania odzwierciedla konfigurację historyczną.
+ Dobra sztuczna inteligencja: Zamiast po prostu atakować bezpośrednio w kierunku celu, przeciwnik AI balansuje między strategicznymi celami a mniejszymi zadaniami, takimi jak okrążanie pobliskich jednostek.
+ Ustawienia: Mnóstwo opcji zmieniających wrażenia z gry: zmień poziom trudności, rozmiar sześciokąta, animację, wybierz zestaw ikon dla jednostek (NATO lub PRAWDZIWE) i miast (okrągłe, tarcza, kwadrat, blok domów), włącz/wyłącz typy jednostek pomocniczych, takie jak generałowie/siły powietrzne/pola minowe, zezwól na burze i składy zaopatrzenia dla jednostek bojowych i wiele więcej.
Gra żąda tylko uprawnień niezbędnych do działania.
„Wszystkie dostępne siły zostaną skoncentrowane na głównych operacjach w południowym sektorze, w celu zniszczenia wroga przed rzeką Don, w celu zabezpieczenia kaukaskich pól naftowych i przejść przez Kaukaz… Celem jest, jak już powiedziano, zajęcie Frontu Kaukaskiego poprzez zdecydowane atakowanie i niszczenie sił rosyjskich stacjonujących w rejonie Woroneża na południe, zachód lub północ od Donu… poszczególne przełamania frontu powinny przybierać formę bliskich ruchów szczypiec. Musimy unikać zbyt późnego zamykania wroga.
-- Niemiecka dyrektywa 41 z 12 kwietnia 1942 r