رواية تناقُضات عِشقك

Mieszana miłość

Łączy w sobie sprzeczności serca, które nie chce uwolnić rany, która zamieszkuje je od miesięcy… rany, która sprawia, że ​​oscyluje między miłością burzliwego dzieciństwa a miłością dojrzałej młodości.

Pomiędzy gwałtownością pierwszego a czułością drugiego... Między częściami pierwszego a powstrzymywaniem drugiego... Istnieje serce, którego jedynym grzechem jest to, że kochał go całą tą czernią... I obiecał, że pewnego dnia mu to odbierze...

Pochłaniać go krok po kroku... nie zdając sobie sprawy... że między nimi wyprowadzał swojego kochanka z ciemności... Tonął w nim bardzo powoli... jak poruszający się piasek go zaciskał... trudno mu się uwolnić.

- " czy wiesz?! "

Szeptał miękko... by uciszyć fatalną słabość swojej męskości... by zebrać siły... by ujawnić, by kontynuować z duszeniem, które ogarnęło jego serce przez rok, nie odmawiając go opuszczenia "Czy wiesz. ..że szukałam cię w każdej napotkanej....spałam najpiękniejsze i najbardziej urocze kobiety...ale zawsze przychodziłaś do głowy...jak gołąb...ale ty nie nosiłaś pokój dla mnie... Przychodziłeś do mnie, aby przypomnieć Ci, że to tylko złudzenie od Ciebie... Szukałem w nich Twoich najdrobniejszych szczegółów... „Podniósł oczy…..niedaleko od pokój przed nim…” A kiedy ją wybrałem… Była przeciwieństwem ciebie…..Lśniła jak promienie wiosennego słońca. Tuż przed tym, jak zaatakowały go inne myśli… „Nienawidzę jej, ponieważ nie jest tobą i kocham ją, bo jest twoim przeciwieństwem... Sprawiła, że ​​pogardzam sobą.... i patrzę na odbicie mojego wizerunku w jej zmarłych... Jest pełna smutku i bólu..... i najsurowszego zrozumienia i powstrzymywanie... Została... Nie zostawiła mnie... Ale znowu ją zraniłem i porównuję ją do ciebie..." Otarł oczy rękawem koszuli..... Jego naga pierś unosiła się i opadała w gwałtownym tempie.

- "Słyszę jej szloch teraz i płacze za mną..... podczas gdy ja płaczę.

Jako nikczemny mężczyzna, którego męskość przelała krew i wciąż za tobą tęskni... Nienawidzę cię i kocham, bo jesteś... i kocham ją i nienawidzę, bo ona nie jest tobą..." śmiał się z obciążonym bólem sarkazmem..." Czy rozumiesz mnie, bo ja już nie rozumiem siebie... .... Jak mogę uwierzyć, że cię z nią zdradzam... kiedy dzieje się odwrotnie..."