Tajweed Colored in Urdu and En

Gemakkelijke Tajweed in Urdu en Engels met afbeeldingen

Kenmerken van Tajweed in Urdu en Engels.

☾✩☽ Tajweed in Urdu en Engels met afbeeldingen.

☾✩☽ Knijp en dubbeltik om in te zoomen.

☾✩☽ Ondersteunt nachtmodus.

☾✩☽ Opties voor automatische bladwijzers beschikbaar.

☾✩☽ Eenvoudige UI-ontwerpen met vergrote lettertypen.

☾✩☽ Prachtige professionele afbeeldingen en pictogramontwerpen.

☾✩☽ Schakel tussen scrollen, paginering en verticale paginamodi met één klik.

☾✩☽ Inclusief 4K HD islamitische achtergronden.

☾✩☽ Bekijk onze website voor de nieuwste en bijgewerkte inhoud.

☾✩☽ 99 Namen van Allah (SWT) met betekenissen.

☾✩☽ 99 Namen van Mohammed (P.B.U.H) met betekenissen.

☾✩☽ Leer belangrijke smeekbeden en dua's met toepassing.

☾✩☽ 6 Kalimas van islamitisch met vertaling.

☾✩☽ Leer 4 Qul gemakkelijk met deze applicatie.

☾✩☽ Leer en reciteer Athan / Azan met vertaling en uitspraak.

☾✩☽ Hoe Salah uit te voeren met vertaling inbegrepen.

☾✩☽ Bekijk de lijst met prachtige moskeeën ter wereld.

☾✩☽ Inclusief Islamitische Qibla-richtingzoeker.

☾✩☽ Inclusief Islamitische Tasbeeh-teller.

☾✩☽ Lees de privacydocumentatie binnen de applicatie.

Tajweed (Arabisch: تجويد tajwīd, IPA: [tædʒˈwiːd], wat "elocutie" betekent), soms weergegeven als tajwid, verwijst naar de regels voor uitspraak tijdens het reciteren van de koran. De term is afgeleid van de drieledige wortel j-w-d, wat betekent "gezond maken, beter maken, verbeteren". Tajweed is een mustahab (bij voorkeur, maar geen verplichting) bij het reciteren van de koran naar beste vermogen.

Hoofd artikelen: Arabisch alfabet, Arabische grammatica en zon- en maanletters

Het Arabische alfabet heeft 28 basisletters, plus hamzah (ء).

Het Arabische woord voor "de" is ال al- (d.w.z. de letter alif gevolgd door lām). De lām in al- wordt uitgesproken als de letter erna "qamarīyah" ("lunar") is, maar als de letter erna "shamsīyah" ("solar") is, wordt de lām nadat deze deel wordt van de volgende letter (is geassimileerd). "Solar" en "lunar" werden beschrijvingen voor deze gevallen, aangezien de woorden voor "de maan" en "de zon" (respectievelijk al-qamar en ash-shams) voorbeelden van deze regel zijn.

Er zijn 17 emissiepunten (makhārij al-ḥurūf) van de letters, die zich in verschillende delen van de keel, tong, lippen, neus en mond als geheel bevinden voor de langdurige (modderige) letters.

De manier van articuleren (ṣifat al-ḥurūf) verwijst naar de verschillende kenmerken van de letters. Sommige kenmerken hebben tegenstellingen, andere zijn individueel. Een voorbeeld van een kenmerk is het fricatieve medeklinkergeluid ṣafīr, een attribuut van lucht die uit een buis ontsnapt.

Dikte en dunheid

Zie ook: Emfatische medeklinkers en faryngealisatie

De nadrukkelijke medeklinkers خ ص ض ط ظ غ ق, bekend als mufakhkham-letters, worden uitgesproken met een "zwaar accent" (tafkhīm). Dit wordt gedaan door faryngealisatie / ˤ /, d.w.z. uitgesproken door in de spraakbox te knijpen, of door velarisatie / ˠ /. De overige letters - de muraqqaq - hebben een 'licht accent' (tarqīq) zoals ze normaal worden uitgesproken, zonder faryngealisatie (behalve ع, wat vaak wordt beschouwd als een farynxgeluid).

ر (rāʼ) is zwaar wanneer vergezeld door een fatḥah of ḍammah en licht wanneer vergezeld door een kasrah. Als het klinkergeluid wordt onderdrukt, bijvoorbeeld door een sukūn of het einde van een zin, dan is het licht wanneer de eerste voorafgaande klinkerletter (zonder sukun) een kasrah heeft. Het is zwaar als de eerste voorafgaande klinkerbrief vergezeld gaat van een fatḥah of ḍammah. Bijvoorbeeld, de ر aan het einde van het eerste woord van de Sūrat "al-ʻAṣr" is zwaar omdat de ع (ʻayn) een fatḥah heeft.