Psalm 109

Uitstekende Psalm

1 (Tot de hoofdmuzikant, een psalm van David.) Zwijg niet, o God van mijn lof;

2 Want de mond van de goddelozen en de mond van de bedriegers zijn tegen mij geopend; zij hebben tegen mij gesproken met een leugentong.

3 Ze omringden mij ook met woorden van haat; en vocht tegen mij zonder reden.

4 Voor mijn liefde zijn zij mijn tegenstanders: maar ik geef mezelf over aan het gebed.

5 En zij hebben mij kwaad met goed beloond, en haat voor mijn liefde.

6 Stel een goddeloze over hem; en laat de satan aan zijn rechterhand staan.

7 Wanneer hij geoordeeld zal worden, laat hem dan veroordeeld worden; en laat zijn gebed zonde worden.

8 Laat zijn dagen weinig zijn; en laat een ander zijn kantoor innemen.

9 Laat zijn kinderen vaderloos zijn en zijn vrouw weduwe.

10 Laat zijn kinderen voortdurend zwervers zijn, en smeken: laten zij ook hun brood zoeken vanuit hun verlaten plaatsen.

11 Laat de afperser alles vangen wat hij heeft; en laat de vreemdelingen zijn arbeid bederven.

12 Laat er niemand zijn die hem barmhartigheid schenkt; laat er ook niemand zijn die zijn vaderloze kinderen begunstigt.

13 Laat zijn nageslacht uitgeroeid worden; en laat in de volgende generatie hun naam worden uitgewist.

14 Aan de ongerechtigheid van zijn vaderen wordt gedacht bij de HEERE; en laat de zonde van zijn moeder niet worden uitgewist.

15 Laat ze voortdurend voor het aangezicht van de HEER zijn, opdat Hij de herinnering aan hen van de aarde zal uitroeien.

16 Omdat hij eraan dacht geen barmhartigheid te betonen, maar de arme en behoeftige man vervolgde, om zelfs de gebrokenen van hart te doden.

17 Zoals hij hield van vloeken, zo laat het tot hem komen; zoals hij niet behaagde in zegen, zo laat het ver van hem zijn.

18 Gelijk hij zich met vervloeking bekleedde, gelijk met zijn kleed, zo laat het in zijn ingewanden komen als water, en als olie in zijn beenderen.

19 Laat het voor hem zijn als het kleed dat hem bedekt, en als een gordel waarmee hij voortdurend is omgord.

20 Laat dit de beloning zijn van mijn tegenstanders van de HEER, en van hen die kwaad spreken tegen mijn ziel.

21 Maar doet Gij voor mij, o GOD de Heer, ter wille van uw naam; omdat uw barmhartigheid goed is, verlos mij.

22 Want ik ben arm en behoeftig, en mijn hart is gewond in mijn binnenste.

23 Ik ben weg als de schaduw wanneer hij achteruitgaat: ik word op en neer geslingerd als de sprinkhaan.

24 Mijn knieën zijn zwak door het vasten; en mijn vlees ontbeert van vettigheid.

25 Ik werd ook een smaad voor hen: toen ze naar mij keken, schudden ze hun hoofd.

26 Help mij, HERE, mijn God, red mij naar uw barmhartigheid:

27 opdat zij weten dat dit uw hand is; dat Gij, HERE, het hebt gedaan.

28 Laten ze vloeken, maar zegenen; als ze opstaan, laten ze beschaamd zijn; maar laat uw dienaar zich verheugen.

29 Laten mijn tegenstanders met schaamte worden bekleed, en laten ze zich bedekken met hun eigen verwarring, als met een mantel.

30 Met mijn mond zal ik de HEERE zeer loven; ja, ik zal hem prijzen onder de menigte.

31 Want hij zal staan ​​aan de rechterhand van de arme, om hem te redden van degenen die zijn ziel veroordelen.