Khara Mitra Sane Guruji - खरा

Khara Mitra - Sane Guruji Marathi Verhaalboeken | खरा मित्र - साने गुरुजी

Khara Mitra door Sane Guruji

Khara Mitra is een Marathi-verhaal van Sane Guruji.

Pandurang Sadashiv Sane ook bekend als Sane Guruji, was een Marathi-auteur, leraar, sociaal activist en vrijheidsstrijder uit Maharashtra, India. Hij schreef ongeveer 82 boeken, waaronder verhalen, romans, essays, biografieën en gedichten. Hij was een gevoelige schrijver. Waarden zoals humanisme, sociale hervorming en patriottisme worden weerspiegeld in zijn literatuur.

साने गुरुजी लिखित खरा मित्र

Sane Guruji Vroege leven

Sane werd geboren op 24 december 1899 in Sadashivrao en Yashodabai Sane in het dorp Palgad bij de stad Dapoli, de staat Bombay in Brits-India (in het huidige Ratnagiri-district van de regio Konkan in de staat Maharashtra). Hij was hun derde kind en tweede zoon. Zijn vader, Sadashivrao, was een inkomstenverzamelaar die traditioneel een khot wordt genoemd, die dorpsgewassen evalueerde en verzamelde namens de overheid en vijfentwintig procent van zijn collecties als zijn eigen aandeel mocht houden. Het gezin was relatief rijk in de vroege kinderjaren van Sane, maar hun financiële toestand verslechterde later, waardoor hun huis in beslag werd genomen door de overheid. Sane's moeder Yashodabai stierf in 1917 niet in staat om het trauma en de ontbering onder ogen te zien. Zijn moeder stierf door een gebrek aan medische voorzieningen en zijn onvermogen om haar te ontmoeten op haar sterfbed zou Sane Guruji de rest van zijn leven achtervolgen.

साने गुरूजी

❤️ साने गुरूजी

❤️ साने गुरुजी कविता

❤️ खरा तो एकची धर्म

❤️ मराठी गोष्टी

❤️ आई विषयी निबंध

❤️ आई माझा गुरु

❤️ साने गुरुजी माहिती

❤️ आई वर निबंध

❤️ मराठी देशभक्ति कविता

❤️ मराठी देश भक्ती कविता

Sane Guruji Education

Pandurang Sadashiv Sane (Sane Guruji) standbeeld in de tuin van ZP Boys 'Primary School, Chinawal

Sane voltooide zijn basisopleiding in het dorp Palgad, in de Dapoli taluka in het district Ratnagiri. Na zijn basisopleiding werd hij naar Pune gestuurd om bij zijn oom van moeders kant te wonen voor verdere opleiding. Hij hield echter niet van zijn verblijf in Pune en keerde terug naar Palgad om op een zendingsschool in Dapoli te blijven, ongeveer zes mijl van Palgad. Toen hij in Dapoli was, werd hij snel erkend als een intelligente student met een goede beheersing van zowel de Marathi- als de Sanskriet-talen. Hij was ook geïnteresseerd in poëzie.

Op school in Dapoli verslechterde de financiële toestand van zijn gezin verder en kon hij het zich niet veroorloven zijn opleiding voort te zetten. Net als zijn oudere broer overwoog hij een baan aan te nemen om te helpen met de gezinsfinanciën. Op aanbeveling van een van zijn vrienden, en met steun van zijn ouders, schreef hij zich in bij het Aundh Institution, dat gratis onderwijs en voedsel aan arme studenten bood. Hier op Aundh leed hij veel ontberingen maar vervolgde zijn opleiding. Een epidemie van builenpest in Aundh leidde er echter toe dat alle studenten naar huis werden gestuurd.