History of Cameroon

Kameroen

Kameroen, is een land in West-Afrika. Het wordt begrensd door Nigeria in het westen; Tsjaad naar het noordoosten; de Centraal-Afrikaanse Republiek in het oosten; en Equatoriaal-Guinea, Gabon en de Republiek Congo in het zuiden. De kustlijn van Kameroen ligt in de Bocht van Biafra, een deel van de Golf van Guinee en de Atlantische Oceaan.

Frans en Engels zijn de officiële talen van Kameroen. Het land wordt vaak "Afrika in het klein" genoemd vanwege zijn geologische en culturele diversiteit. Natuurlijke kenmerken zijn stranden, woestijnen, bergen, regenwouden en savannes. Het hoogste punt op bijna 4.100 meter (13.500 ft) is Mount Cameroon in de zuidwestelijke regio van het land, en de grootste steden qua bevolking zijn Douala aan de Wouri-rivier, de economische hoofdstad en belangrijkste zeehaven, Yaoundé, de politieke hoofdstad, en Garoua. Na de onafhankelijkheid sloot de nieuw verenigde natie zich aan bij het Gemenebest van Naties, hoewel de overgrote meerderheid van haar grondgebied voorheen een Duitse kolonie was geweest en, na de Eerste Wereldoorlog, een Frans mandaat. Het land staat bekend om zijn inheemse muziekstijlen, met name makossa en bikutsi, en om zijn succesvolle nationale voetbalteam.

Vroege bewoners van het gebied waren de Sao-beschaving rond het Tsjaadmeer en de Baka-jager-verzamelaars in het zuidoostelijke regenwoud. Portugese ontdekkingsreizigers bereikten de kust in de 15e eeuw en noemden het gebied Rio dos Camarões (Garnalenrivier), dat in het Engels Kameroen werd. Fulani-soldaten stichtten het Adamawa-emiraat in het noorden in de 19e eeuw, en verschillende etnische groepen in het westen en noordwesten vestigden machtige chiefdoms en fondoms. Kameroen werd in 1884 een Duitse kolonie, bekend als Kamerun.

Na de Eerste Wereldoorlog werd het gebied verdeeld tussen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk als mandaat van de Volkenbond. De politieke partij Union des Populations du Cameroun (UPC) pleitte voor onafhankelijkheid, maar werd in de jaren vijftig door Frankrijk verboden, wat leidde tot de Kameroense onafhankelijkheidsoorlog. Het [wie?] voerde oorlog tegen Franse en UPC-militante troepen tot 1971. In 1960 werd het door Frankrijk bestuurde deel van Kameroen onafhankelijk als de Republiek Kameroen onder president Ahmadou Ahidjo. Het zuidelijke deel van Brits Kameroen verenigde zich ermee in 1961 om de Federale Republiek Kameroen te vormen. De federatie werd in 1972 opgeheven. Het land werd in 1972 omgedoopt tot de Verenigde Republiek Kameroen en in 1984 tot de Republiek Kameroen.

Kameroen kent een relatief hoge politieke en sociale stabiliteit. Dit heeft de ontwikkeling van landbouw, wegen, spoorwegen en grote petroleum- en houtindustrieën mogelijk gemaakt. Grote aantallen Kameroeners leven echter als zelfvoorzienende boeren. Sinds 1982 is Paul Biya president en regeert hij samen met zijn partij Kameroen Democratische Volksbeweging. Het land heeft te maken gehad met spanningen uit de Engelssprekende gebieden. Politici in de Engelstalige regio's hebben gepleit voor meer decentralisatie en zelfs volledige scheiding of onafhankelijkheid (zoals in de Zuidelijke Kameroens Nationale Raad) van Kameroen.

Opmerking:

Deze app is ontwikkeld voor onderwijs- en onderzoeksdoeleinden met fair use-wetgeving, is van toepassing onder Creative Common-licentie en schendt niet het beleid over door Google weergegeven advertenties op schermen met gerepliceerde inhoud. Fair use is een doctrinewet die beperkt gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal toestaat zonder eerst toestemming van de auteursrechthebbende te verkrijgen voor onderwijs- en onderzoeksdoeleinden.