Bajo la misma estrella

Roman De fout in onze sterren is een geweldige romantische roman.

Bij het schrijven van dit boek vertelt romanschrijver John Green een verhaal over jonge liefde zonder enig besef van de toekomst, zonder geloof in een lang en gelukkig leven. Bovendien verwerpt Green de sentimentele clichés die de neiging hebben om verhalen over kanker te structureren, over de nobelheid van lijden en strijd, en de verlossing die pijn en verlies valideert. Het resultaat is een roman waarin liefde onlosmakelijk verbonden is met angst, dood en meedogenloze fysieke pijn, maar toch op de een of andere manier de moeite waard is.

Hazel Lancaster, 16, en Augustus Waters, 17, ontmoeten elkaar en worden verliefd op een steungroep voor tieners met kanker. Augustus, ooit een rijzende basketbalster, verloor een been aan botkanker, en Hazel draagt ​​overal een zuurstoftank bij zich vanwege schildklierkanker die is uitgezaaid naar haar longen. De twee voelen zich onmiddellijk tot elkaar aangetrokken; ze delen een heldere, rusteloze intelligentie en een sceptische kijk op de saaie platitudes waarmee volwassenen de vreselijke realiteit van hun ziekte verdoezelen. Augustus achtervolgt Hazel vanaf het begin vastberaden, maar ze aarzelt om een ​​romantische relatie te beginnen, ondanks dat ze zich diep tot hem aangetrokken voelt. Hazels kanker is terminaal en ze wil alleen dat haar ouders zich aan haar hechten, wetende dat ze zullen lijden als ze sterft; “Ik ben een granaat”, zegt hij op een dag tegen zijn moeder (99).

Hun relatie ontwikkelt zich wanneer ze een reis maken naar Amsterdam, gefinancierd door de Genie Foundation, een fictief equivalent van de Make-A-Wish Foundation. Augustus, die in aanmerking komt voor een wens voor het verlies van zijn been, heeft de reis geregeld zodat Hazel haar favoriete auteur, Peter Van Houten, kan ontmoeten; Van Houten stemde er per e-mail mee in om zijn enige boek, An Imperial Affliction, persoonlijk met hen te bespreken. Een keizerlijke aandoening is een heilig boek voor Hazel; ze identificeert zich met de heldin, Anna, die sterft aan leukemie, en wordt verteerd door het verlangen om te weten wat er met de andere personages in het boek gebeurt als het eenmaal is afgelopen. In Amsterdam delen Hazel en Augustus een romantische avond voor een vreselijk teleurstellende ontmoeting met hun literaire idool. Van Houten is dronken en afwijzend; hij weigert Hazels vragen over de personages te beantwoorden en bespot haar omdat ze ze stelt. Vol walging verlaten ze hun huis, en na een zware klim naar de top van het Anne Frank Huis kust Hazel impulsief Augustus, en als ze terugkeren naar het hotel hebben ze voor het eerst seks.

Op zijn laatste dag in Amsterdam geeft Augustus Hazel vreselijk nieuws, dat hij heeft uitgesteld om haar reis niet te verpesten. Zijn kanker is teruggekeerd en heeft zich door zijn hele lichaam verspreid: hij is niet alleen zieker dan zij, maar ook ongeneeslijk doodziek. Hazel staat hem bij terwijl de kanker langzaam, dan sneller en sneller, Augustus fysiek, emotioneel en mentaal vernietigt. Eerst kan hij niet meer lopen, en dan kan hij niet meer eten of zijn darmen beheersen; kan eindelijk nauwelijks wakker blijven of een gesprek voeren. Terwijl Hazel wanhopig toekijkt, vervagen ook haar intelligentie, haar optimistische geest en uiteindelijk haar gevoel voor humor onder de druk van sterke medicijnen en toegenomen pijn. Hij overlijdt ongeveer een maand na terugkeer uit Nederland in het ziekenhuis.