Tarikh Al-Tabari Tareekh al-omam wal Muluk, Sejarah URDU, tarikh طبری اردو
Tentang Imam At-Tabari
Pada abad kesembilan M, pembelajaran Islam berada di kemuncaknya. Cendekiawan dan saintis Islam cemerlang dalam pembelajaran dan pencapaian dalam pelbagai bidang. Abu Jafar Muhammad ibn Jarir at-Tabari mengatasi mereka semua. Belajar dalam kesusasteraan hadis, beliau juga mempelajari banyak mata pelajaran lain untuk menambah pengetahuannya tentang Al-Quran dan agama Islam. Pada akhir zamannya, beliau terkenal sebagai ahli tafsir Al-Qur'an, pakar dalam Fiqh Islam, dan sebagai ahli sejarah yang terkenal. Beliau juga merupakan pengarang banyak buku; yang paling terkenal ialah Tafseer Al-Qurannya dan yang lain ialah ensiklopedianya tentang sejarah Islam.
At-Tabari dilahirkan di kota Amul, di Tabaristan, kawasan pergunungan yang terletak di selatan Laut Kaspia pada tahun 839 A.C. Amul telah dibina di tebing sungai, dan pelabuhan terdekat ialah tempat yang dipanggil Humm, yang berada di muara sungai.
Imam at-Tabari meninggal dunia pada usia 85 tahun pada tahun 923 M. Baca Artikel Penuh Biografi Ringkas Imam At-Tabari
Imam at-Tabari menghabiskan 12 tahun menulis ensiklopedia ini tentang sejarah Islam. Tugasnya tidak mudah kerana dia terpaksa mengumpul dan menyusun bahan daripada sumber yang berbeza. Dia terpaksa bergantung kepada laporan lisan juga untuk melengkapkan ensiklopedianya.
Ensiklopedianya, 'Annals of the Apostles and Kings', mencatatkan Sejarah Islam tahun demi tahun; percubaan untuk mengkategorikan sejarah dari penciptaan hingga tahun 915 A.C. Pada masa dia menyelesaikan karyanya, dia telah mengumpulkan semua tradisi sejarah orang Arab dalam karyanya yang besar. Dunia Islam tidak lambat dalam menunjukkan penghargaannya, dan karya ini menjadi lebih terkenal daripada Tafsir Al-Qur'an, kerana tidak ada karya lain seperti itu yang wujud pada masa itu.
Dilaporkan bahawa terdapat sekurang-kurangnya 20 salinan ensiklopedianya di semua perpustakaan besar di dunia Islam pada zaman itu. Beratus-ratus penyalin mencari nafkah menyalin karyanya untuk kegunaan individu dan perpustakaan. Banyak karya asalnya telah hilang dalam peredaran masa. Hanya pada penghujung abad yang lalu, para sarjana moden mencantumkan karyanya supaya dapat dipelajari oleh pelajar pada zaman moden.
Tabari dilahirkan di Amol, Tabaristan (kira-kira 20 km di selatan Laut Kaspia) pada musim sejuk 838–9.[7] Dia menghafal Al-Quran pada usia tujuh tahun, menjadi imam solat yang berkelayakan pada usia lapan tahun dan mula mempelajari tradisi kenabian pada usia sembilan tahun. Beliau meninggalkan rumah untuk belajar pada tahun 236 H[8] (850/1 M) ketika beliau berumur dua belas tahun. Dia mengekalkan hubungan rapat dengan kampung halamannya. Dia pulang sekurang-kurangnya dua kali, kali kedua pada tahun 290 Hijrah (903 Masihi) apabila keterlaluan beliau menimbulkan rasa tidak senang dan membawa kepada pemergiannya yang cepat.[9]
Dia pertama kali pergi ke Rayy (Rhages), di mana dia tinggal selama kira-kira lima tahun.[10] Seorang guru besar di Rayy ialah Abu Abdillah Muhammad ibn Humayd al-Razi, yang sebelum ini mengajar di Baghdad tetapi kini berusia tujuh puluhan[11] Semasa di Ray, beliau juga mempelajari perundangan Muslim menurut mazhab Hanafi.[12] Antara bahan lain, ibn Humayd mengajar Jarir Tabari karya sejarah ibn Ishaq, khususnya al-Sirah, kehidupan Muhammad.[13] Oleh itu, Tabari diperkenalkan pada masa muda kepada sejarah pra-Islam dan awal Islam. Tabari sering memetik ibn Humayd, tetapi sedikit yang diketahui tentang guru Tabari yang lain di Rayy.