Panduan Belajar untuk CrPC lengkap - Kanun Prosedur Jenayah 1973
Penafian: Aplikasi ini tidak bergabung dengan atau mewakili mana-mana entiti kerajaan. Ia adalah platform peribadi yang dibangunkan untuk Tujuan Pendidikan. Sebarang maklumat atau perkhidmatan yang disediakan oleh aplikasi ini tidak disokong atau dibenarkan oleh mana-mana pihak berkuasa kerajaan. Sumber kandungan: https://lddashboard.legislative.gov.in/actsofparliamentfromtheyear/code-criminal-procedure-act-1973
Kanun Prosedur Jenayah (CrPC ) ialah perundangan utama mengenai prosedur untuk pentadbiran undang-undang jenayah substantif di India. Ia telah digubal pada tahun 1973 dan berkuat kuasa pada 1 April 1974.[2] Ia menyediakan jentera untuk penyiasatan jenayah, penahanan penjenayah yang disyaki, pengumpulan bukti, penentuan bersalah atau tidak bersalah orang yang dituduh dan penentuan hukuman kepada yang bersalah. Selain itu, ia juga berkaitan dengan gangguan awam, pencegahan kesalahan dan nafkah isteri, anak dan ibu bapa.
Pada masa ini, Akta tersebut mengandungi 484 Seksyen, 2 Jadual, dan 56 Borang. Bahagian dibahagikan kepada 37 Bab.
Sejarah
Pada zaman pertengahan India, selepas penaklukan oleh orang Islam, Undang-undang Jenayah Mohammedan mula berleluasa. Raja-raja British meluluskan Akta Pengawalseliaan 1773 di mana Mahkamah Agung ditubuhkan di Calcutta dan kemudiannya di Madras dan di Bombay. Mahkamah Agung akan menggunakan undang-undang prosedur British semasa memutuskan kes-kes subjek Mahkota. Selepas Pemberontakan 1857, mahkota mengambil alih pentadbiran di India. Kanun Prosedur Jenayah, 1861 telah diluluskan oleh parlimen British. Kod 1861 diteruskan selepas kemerdekaan dan dipinda pada tahun 1969. Ia akhirnya diganti pada tahun 1972.
Klasifikasi Kesalahan di bawah Kod
Kesalahan Yang Boleh Dikenali dan Tidak Boleh Dikenali
Rencana utama: Kesalahan yang boleh dikenali
Kesalahan yang boleh dikenali ialah kesalahan yang mana pegawai polis boleh menangkap tanpa waran mandat mahkamah mengikut jadual pertama kod. Bagi kes-kes yang tidak dapat dikenali, pegawai polis boleh menangkap hanya selepas diberi kuasa dengan waran. Kesalahan yang tidak boleh dikenali, secara amnya, adalah kesalahan yang agak kurang serius berbanding kesalahan yang boleh dikenali. Kesalahan Boleh Dikenali dilaporkan di bawah seksyen 154 Cr.P.C manakala Kesalahan Tidak Boleh Dikenali dilaporkan di bawah seksyen 155 Cr.P.C. Bagi Kesalahan Tidak Dapat Dikenali, Majistret diberi kuasa untuk mengambil tahu di bawah seksyen 190 Cr.P.C. Di bawah seksyen 156(3) Cr.P.C Majistret adalah kompeten untuk mengarahkan polis mendaftarkan kes, menyiasat perkara yang sama dan menyerahkan challan/laporan untuk pembatalan. (2003 P.Cr.L.J.1282)
Kes Saman dan Kes Waran
Di bawah Seksyen 204 kanun itu, Majistret yang menyedari kesalahan adalah mengeluarkan saman untuk kehadiran tertuduh jika kes itu adalah kes saman. Jika kes itu kelihatan seperti kes waran, dia boleh mengeluarkan waran atau saman, sebagaimana yang difikirkannya patut. Seksyen 2(w) Kanun mentakrifkan kes saman sebagai, kes yang berkaitan dengan Kesalahan, dan bukan kes waran. Seksyen 2(x) Kanun mentakrifkan kes waran sebagai, kes yang berkaitan dengan Kesalahan yang boleh dihukum mati, penjara seumur hidup atau penjara selama tempoh melebihi dua tahun.