قوافي الشعر العربي

Puisi adalah pidato, tetapi diatur oleh berat dan sajak, disebut puisi

Puisi merupakan salah satu seni sastera yang bergantung kepada penggunaan bahasa dengan cara yang berbeza daripada prosa.

Rima ialah salah satu istilah puitis yang paling penting, dan ia merujuk kepada keharmonian bunyi pada akhir rangkap, di mana bunyi yang sama diulang pada akhir rangkap berturut-turut, sama ada bunyi ini sama sepenuhnya (seperti rima penuh) , atau separuh (seperti separuh rima).

Sajak memainkan peranan penting dalam menjadikan puisi lebih berirama dan indah, kerana ia berfungsi untuk menyatukan teks puisi dan menghubungkan ayat-ayat bersama-sama.Ia juga membantu untuk memperbaiki teks dalam ingatan pembaca dan memudahkan untuk menghafal dan mengingati.

Di samping itu, rima adalah alat penting dalam menyatakan perasaan dan idea, kerana ia boleh digunakan untuk menyerlahkan perkataan tertentu atau untuk menyerlahkan perasaan yang berbeza, yang meningkatkan kekuatan dan daya tarikan teks puisi.

Rima boleh dibahagikan kepada beberapa jenis, seperti:

Rima penuh: bunyi yang sama diulang sepenuhnya pada akhir ayat.

Separuh rima: Ia adalah separuh daripada bunyi yang diulang pada akhir ayat.

Sajak dalaman: Ia adalah yang mengulang bunyi di tengah ayat dan bukannya di akhir.

Sajak buta: Ia adalah yang mengulangi bunyi di tempat tersembunyi di dalam rumah tanpa ia berada di hujungnya.

Sajak boleh digunakan secara berbeza dalam puisi, kerana ia boleh digunakan dalam puisi bercumbu dan cinta, dalam puisi keagamaan dan patriotik, dalam puisi politik dan sosial, dan dalam jenis puisi lain.

Kesimpulannya, boleh dikatakan bahawa rima dianggap sebagai salah satu komponen puisi terpenting yang membantu mencapai irama dan keindahan dalam puisi, dan merupakan alat penting dalam meluahkan perasaan dan idea, dan membantu menjadikan teks puisi lebih indah.

Puisi dalam bahasa Arab dikenali sebagai puisi

Ia merupakan satu bentuk seni sastera Arab

Yang muncul sejak zaman purba, dan ia adalah ungkapan manusia

Ia dicirikan sebagai pertuturan seimbang dengan pengaktifan khusus.

Ia mematuhi kehadiran sajak, dan menggunakan imej

puitis dan artistik, menggunakan simbolisme,

Ia membawa maksud yang paling dalam, simile,

Dan keindahan kata-kata, dan penyair menulisnya untuk menyatakan pemikirannya,

perasaan, perasaan, masalah, dan apa yang dia percaya,

Dan isu kemanusiaan yang menarik perhatiannya. Dan ia adalah puisi

Lidah orang Arab dalam menyatakan keadaan dan budaya mereka.

Resipi mereka, sejarah mereka, peperangan mereka, dan bila

Kata-kata mereka menjadi berat keagungan syairnya; Kerana orang Arab

Mereka merasakannya, dan Ibn Manzoor berkata tentangnya:

(Puisi dalam ucapan biasa mengalahkannya, kerana kemuliaannya dalam meter dan rima, walaupun semua pengetahuan adalah puisi).[1]