Vardan by Premchand in Hindi

وردان یک داستان هندی سه خانواده و دو شخصیت اصلی Premchand است.

Premchand یک اسم مستعار است. نام او در واقع Dhanpat Rai Shrivastava بود. یک منبع خاطر نشان می کند که "شصت و پنج سال پس از مرگ وی ، پرمچند برجسته ترین چهره در ادبیات هندی قرن بیستم است." رمان ها و داستان های کوتاه او این ژانرها را به زبان هندی ثابت می کند و بیش از 300 داستان او حاوی بهترین آثار وی است. شاعر ، داستان نویس و نویسنده داستان های کوتاه به زبان هندی و همچنین اردو ، پرمچاند در 31 ژوئیه 1880 در روستای لاماهی در نزدیکی بنارس متولد شد. طبق ویکی پدیا "وی به طور کلی در هند به عنوان برجسته ترین نویسنده هندی-اردو در اوایل قرن بیستم شناخته شده است."

زیبایی رمان های Premchand در داستان است. من فکر می کنم اظهارنظر قضاوتی درباره کیفیت ادبی نوشته ها خیلی زود است زیرا این اولین رمان Premchand است که من با تمایلات دانشگاهی می خوانم. با این حال ، من نمی خواهم صبر کنم تا همه رمان های او را بخوانم. حداقل می توانم براساس رمانی که خوانده ام قضاوت کنم.

وردان رمانی است که در واراناسی می گذرد. داستان سه خانواده و دو شخصیت اصلی است. قهرمان رمان جوانی است که تنها پسر یک پدر است ، یک پیمانکار ثروتمند ساخت و ساز که بعداً همسرش را ترک می کند و تنها پسرش در جستجوی آرامش است. هنگامی که رئیس خانواده به Kumbha snan می رود ، او هرگز برنمی گردد. طبق معمول مادر قهرمان یک زن خانه دار است و دانش کمی از کارهایی که شوهرش این روزها انجام می داده کم است. او درگیر ذره ذره سرمایه گذاری کارآفرینی همسرش نبود. او در وب سایت ثبت نام شوهرش گم شده و در نهایت با فروش تمام دارایی خود به جز خانه از آن خارج می شود. برای تأمین هزینه های خود ، او یک قسمت از خانه را قرض می دهد. خانواده ای می آیند تا در خانه بمانند. این خانواده یک فرزند دختر ، تنها فرزند پدر و مادرش ، قهرمان رمان داشتند. قهرمان و قهرمان هر دو شروع به دوست داشتن همدیگر می کنند. پرمچند در دوره ای دیگر رمان نوشت و عشق معنای دیگری داشت. با این حال ، یک چیز که باعث تعجب من شد یک مورد بود که دختر کوچک تمایل خود را برای ازدواج این بازیگر با مادرش ابراز کرد. مادر می گوید بازیگر مانند برادرش است. دختر با جسارت می پرسد آیا او ، مادر بازیگر ، می خواهد عروس خود را بسازد یا نه؟ فکر می کنم این نمونه در رمان بسیار قوی بود. من شک دارم که آیا نویسنده ای در آن دوره تا این حد پیش رفته است. حتی امروز که عشق بین دو کودک کوچک بیشتر به عنوان "بهای بهان و پیار" تلقی می شود. استفاده از عشق در مراحل مختلف زندگی معنای بسیار متفاوتی دارد. در رمان کاملا صریح است که عشق بین قهرمان و قهرمان "بهای بهان و پیار" نبوده است. یادم می آید که نوع سردرگمی مشابهی در یکی از رمان های خلیل جبران ، در بال های شکسته به تصویر کشیده شده است. در آن رمان قهرمان و قهرمان هم به عنوان خواهر و برادر و هم مثل دو عاشق جوان یکدیگر را دوست دارند.