SKPC2C

به این معنا، الیاس پیامبر را بنیانگذار نظام کارملیت می نامیدند

نظام کارملیت در دامنه‌های کوه کرمل، جایی که حضرت الیاس و پیروانش در حضور خداوند زندگی می‌کردند، سرچشمه گرفت. آنها برای جلال او غیرت داشتند و می رفتند تا قوم گمراه خدا را به راه راست برسانند. پیامبر از غذای بهشتی تغذیه می شد و در مورد باکره مادر خدا آگاه بود. هنگامی که کارملیتی ها الیاس نبی را می بینند، زندگی خود را در نبی منعکس می کنند که گویی در آینه است - آرمان متفکرانه، ارتباط برادرانه و تکریم مریم مقدس. به این معنا، الیاس پیامبر را بنیانگذار نظام کارملیت می نامیدند. اما یک یادداشت تاریخی در مورد کارملیت‌ها تنها به قرن یازدهم برمی‌گردد، زمانی که سنت آلبرت، پدرسالار اورشلیم، قانون زندگی را به آن‌ها داد که مورد تأیید پاپ یوجین چهارم بود. این نظم در طول قرن‌ها دستخوش تغییرات و کاهش‌های متفاوتی شد.

سنت ترزای بزرگ آویلا و سنت جان صلیب که نظم کارملیت را اصلاح کردند، نه گذشته را شکستند و نه چیز جدیدی را معرفی کردند، بلکه روح قبلی نظم، دعا، تفکر، منصب الهی، جشن عشای ربانی را معرفی کردند. تمرین حضور خدا، ارادت به مریم مقدس. بعد میسیونری برای سنت ترزای آویلا بسیار عزیز بود.

از زمان سنت ترزا می‌بینیم که کارملیت‌های اصلاح‌شده به نقاط مختلف جهان و به‌ویژه به هند می‌روند، به‌عنوان مثال: - معاونت مالابار (معاونت واراپولی) 1659، معاونت مغول 1720، معاونت کویلون 1845.

برای تشکیل یک روحانی بومی کارملیت حداقل دو قرن طول کشید. در حالی که کارملیت های اسپانیایی معاونت واراپولی ترجیح دادند روحانیون بومی را آموزش دهند، کارملیت های بلژیک ابتکار عمل تشکیل یک روحانی بومی کارملیت را به عهده گرفتند. بر این اساس Carmelite Novitiate در Trivandrum و Margoa تأسیس شد. لاتین ها و سوری ها هر دو با هم در محدوده مالابار، اولین استان کارملیت های از بین رفته در هند وجود داشتند.

هنگامی که خانواده Carmelite Discalced در هند توسط Fr. فیلیپ سایز د باراندا، فرمانده ارشد ارتش در سال 1981، آن 10 عضو لاتین از استان مالابار در 10 آوریل 1981 به صومعه سنت جوزف، واراپوزا منصوب شدند تا یک جامعه مستقل تحت تعریف عمومی تشکیل دهند. سپس به نام "واحد واراپوزا" نامگذاری شد. اگرچه کمیساری منصوب شد، اما به زودی کنار گذاشته شد. در سال 1982، این واحد مجاز به ترویج مشاغل از سراسر کرالا از اسقف‌های لاتین شد. نامزدهای متعصب و متعددی شروع به سرازیر شدن کردند، که مجبور شدند در سال 1984 یک خانه آرزوها در چیتاتوموککو در تریواندروم بسازند. در 8 دسامبر 1983 خود نویتیت باید در واراپوزا افتتاح شود، که در نهایت در 4 دسامبر 1989 به پرومکولام منتقل شد.

زمانی که واحد واراپوزا در 28 دسامبر 1987 به مقام هیئت استانی ارتقا یافت، عصر جدیدی آغاز شد. هنگامی که تازه کارها حرفه ساده خود را ساختند، ضرورت ایجاد دانشکده فلسفه ضروری شد که در 12 سپتامبر 1992 با تأسیس Juan Jyothi، کالج الهیات Carmelite در Ayroor. تا آن زمان، استان منجمل از دانشجویان فلسفه با عشق مراقبت می‌کرد. دانشجویان الهیات به کالج بین المللی در رم یا به Carmelaram در بنگلور یا به حوزه علمیه پاپی در Alwaye فرستاده شدند.

در سال 1992، یک تعدیل سرزمینی توسط Fr. Camilo Maccise، فرمانده ارشد بین استان Manjummel و هیئت استانی Varapuzha. بر این اساس دو خانه، صومعه سنت پیتر، بتسایدا و صومعه سنت آلویسیوس، کوتیام به هیئت و صومعه واراپوزا به استان مانجومل واگذار شد.