Poems

اشعار ویلفرد اوون از جنگ ورد 1

اشعار Wilfred Owen

 فهرست:

POEMS

ملاقات عجیب و غریب

عشق بزرگ

Apologia pro Prometheus Meo

نمایش

موارد روانی

تقلید از مردان پیر و جوان

اسلحه و پسر

سرود برای جوانان محکوم شده

فرستادن

بی حساسیت

Dulce et Decorum est

Sentry

Dead-Beat

گرفتن در معرض

بهار توهین آمیز

شانسها

S. I. W.

خستگی

لبخند، لبخند، لبخند

هوشیار

یک تری

وحشی با همه ناراحتی

معلول

در نوشتن مقدمه ای مانند این، خوب است که مختصر باشد. اشعار چاپ شده در این کتاب نیازی به هیچ تضمینی اولیه از من و دیگران نیست. نویسنده ما پیشگویی منفرد، اما چشمگیر خود را به ما منتقل کرده است. این و اشعار وی میتواند برای او صحبت کند، که توسط اقتدار تجربه او به عنوان یک سرباز پیادهی حمایت می شود و توسط اشراف و اصالت سبک تحمل می شود. همه چیز قوی در ویلفرد اوون در اشعار او زنده ماند؛ هر گونه تصور سطحی از شخصیت او، هر سوابق مکالمه، رفتار یا ظاهر او، بی معنی و غیر قابل تشخیص است. کنجکاوی که چنین خوابیده است، قادر به قدردانی از غنای کار او نخواهد بود.

بحث در مورد آزمایش های او در آشکارسازی و ناهماهنگی (که "جلسه عجیب و غریب" بهترین مثال است) ممکن است به منتقدان حرفه ای آیه برسد؛ اکثر آنها با این جزئیات فنی مشغول به کار خواهند بود تا بشریت عمیق خودآزمایی در چنین خطوط باشکوه به عنوان کسانی که در انتهای "Apologia pro Prophet Meo" خود و در شعری دیگر که او به نام "عشق بزرگ" نامید، ظاهر شد.

اهمیت سهم او در ادبیات جنگ، توسط کسانی که مانند من، هر دو او را به عنوان یک شاعر تحسین می کنند و به عنوان یک دوست او ارزشمند نیست، تصمیم نمی گیرند. نتیجه گیری های او در مورد جنگ به طور کامل مطابق با خود من است که من نمی توانم قضاوت کار خود را با هیچ کشوری بحرانی. من فقط می توانم تأکید کنم که او یک مرد از یکپارچگی مطلق ذهن است. او هرگز اشعار خود را نگاشت (همانطور که بسیاری از شاعران جنگی آن را انجام دادند) تا اثر ژست شخصی ایجاد شود. او دیگران را ناراحت کرد؛ او خود را تسکین داد. در آخرین سال زندگی خود، دیدگاهی روشن از چیزی که او می خواست بگوید، به دست آورد و این اشعار او را به عنوان عهد واقعی و پر زرق و برق او زنده ماند.

ویلفرد اوون در 18 سپتامبر 1893 در Oswestry متولد شد. او در موسسه Birkenhead تحصیل کرد و در سال 1910 در دانشگاه لندن متولد شد. در سال 1913 او یک معلم خصوصی در نزدیکی بوردو، که در آن تا سال 1915 باقی ماند، به دست آورد. در طول این دوره با او آشنا شد شاعر معاصر فرانسه، لوران تیلهد، که ایشان آثار ابتدایی خود را نشان داد، و از آنها تشویق قابل توجهی دریافت کرد. در سال 1915، به رغم سلامتی ظریف، او به تفنگ های هنرمند O.T.C. پیوست، به هنگ هنگ رسید و با گردان دوم خود در فرانسه از دسامبر 1916 به ژوئن 1917 خدمت کرد. چهارده ماه بعد به جبهه غربی بازگشت و با همان گردان، که در نهایت فرمانده شرکت بود، خدمت می کرد.

او در تاریخ 1 اکتبر شرکت کرد. او در 4 نوامبر 1918 کشته شد، در حالیکه سعی داشت مردانش را در کانال سامبر بگذراند.

یک ماه قبل از مرگ او به مادرش نوشت: "اعصاب من در نظم کامل است. من برای کمک به این پسران به طور مستقیم به آنجا رفتم؛ به طور مستقیم، منجر به آنها و نیز یک افسر می توان؛ به طور غیر مستقیم، با تماشای رنج هایشان که من ممکن است از آنها و همچنین یک مدافع می تواند صحبت کند. " اجازه دهید کلمات خود را به عنوان epitaph خود را: