History of Sri Lanka

ශ්‍රී ලංකාවේ ඉතිහාසය ، زبان سینهالی (සිංහල) و انگلیسی داشته باشید

(සිංහල)

ශ්‍රී ලංකාවේ ඉතිහාසය දකුණු ආසියාව ، අග්නිදිග ආසියාව හා ඉන්දියන් සාගරය ඇතුළු ඉන්දියානු උප මහාද්වීපය හා ඒ අවට ප්‍රදේශවල ඉතිහාසය සමඟ පවතී.

ලක්දිවෙන් හමු වී ඇති පැරණිතම මානව ඁමව 00 ක් තරම් ඈත අතීතයකට දිව යයි (බලංගොඩ මමිකට දිව යයි). شماره 2 ට වන්නට ගොඩ බසින ලද අප්‍රිකානු චිම්ින න් පරිනාමය වු හෝමෝසේපියන් වරුන්ගේෂන්ග්.

ශ්‍රී ලංකාව ජනාවාස වීම සම්බන්ධ තොරරා් පැරණිතම ලියකියවිලි ලෙස මහාවංශය، දීෂ ලවංශය වැනි පාලි වංශකතා දැක්විය හැකිි. උතුරු ඉන්දියාවේ සිට සිංහල ජනතාවගැපාවගැ ටන් ඉතිහාසය එම වංශකතා මඟින් විස්තෙ. ක්‍රි.පූ. 6 වන සියවසේ දී තම්බපණ්ණි රාජධානියානිය පිි ිංහල රාජාවලියේ ආරම්භය යි. . . ۴ වන සියවසේ දී රජකම් කළ පණ්ඩුකාභය රජ් කළ පණ්ඩුකාභය රජ් ර රාජධානියේ පළමු ශ්‍රී ලාංකීය පාලකළමු මහින්දාගමනය මඟින් බුදු දහම රටට හඳුන් දු වී ඇත්තේ ක්‍රි. . 3 වන සියවසේ දී ය.

පසුව එළැඹුණු සියවස් වල දී සිදු වූ ච්ස් මු වේ දිවයින වරින් වර කුඩා රාජධානි඙ධානි වරින් ් වී යාම් සහ නැවත එක්සේසත් වීම් ද සි෯. අනුරාධපුර යුගයේ සිට මහනුවර යුගය දක් ංකාව රජවරුන් හා රැජිණියන් 181 දෙනෙක් හා රැජිණියන් 181 දෙනෙක් ය කර තිබේ. එමෙන්ම 16 වන සියවසේ පටන් රටේ ඇතැම් වඊයවසේ با سلام යන් යටතේ පැවතුණි. 1597 සිට 1658 දක්වා در ටසක් පෘතුගීසින් යටතේ පාලනය විය. අසූ අවුරුදු යුද්ධයේදී ලන්දේසීන්ගේීීන්ගේ ීම හේතුවෙන් පෘතුගීසීන්ට සිය බල ප්‍ඁරී . උඩරට සටන් වලින් අනතුරුව 1815 දී බ්‍රිනින් යටතේ දිවයින නැවත එක්සේසත් විය. 1818 ඌව වෙල්ලස්ස කැරැල්ල හා 1848 මාතලේ කැස බ්‍රිතාන්‍යයන්ට එරෙහිව සන්නද්ධ නැන්ී ක් ද සිදු විය. අවසානයේ 1948 වසරේ දී බ්‍රිතාන්‍යන් විසරේ දී බා දෙන ලද නමුත් 1972 වන තෙක් රට බ්‍රිතුත් යය යටතේ ඩොමීනියන් තත්ත්වයේ පැවතුණි.

1972 දී ශ්‍රී ලංකාව ජනරජයක් බවට පත් විය. අනතුරුව 1978 දී රටට නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවව ුන්වා දෙනු ලැබූ අතර එමඟින් විධායක ජතර එමඟින් විධායක ා රාජ්‍ය නායකයා බවට විය. 1971 හා 1987 ල් යුද්ධය ආරම්භ වූ අතර වසර ۲۵ ක් පුරැ පුරා සරේ දී අවසන් විය.

(انگلیسی)

تاریخ سریلانکا منحصر به فرد است زیرا ارتباط و غنای آن فراتر از مناطق جنوب آسیا، آسیای جنوب شرقی و اقیانوس هند است. بقایای انسان اولیه که در جزیره سریلانکا پیدا شد به حدود 38000 سال پیش (بالانگودا من) باز می گردد.

دوره تاریخی تقریباً در قرن سوم پس از میلاد، بر اساس تواریخ پالی مانند Mahavamsa، Deepavamsa، و Culavamsa آغاز می شود. آنها تاریخ سریلانکا را از زمان ورود شاهزاده ویجایا که از شمال هند بود توصیف می کنند[1][2][3][4] اولین اسناد سکونت در جزیره در این تواریخ یافت می شود. این تواریخ دوره از زمان تأسیس پادشاهی تامباپانی در قرن ششم قبل از میلاد توسط اولین اجداد سینهالی ها را پوشش می دهد. اولین فرمانروای سریلانکایی پادشاهی آنورادهاپورا، پاندوکابهایا، برای قرن چهارم قبل از میلاد ثبت شده است. بودیسم در قرن سوم قبل از میلاد توسط آرهاث ماهیندا (پسر امپراتور هند آشوکا) معرفی شد.

این جزیره طی قرن‌های بعد به پادشاهی‌های متعددی تقسیم شد که به طور متناوب (بین سال‌های 993 تا 1077 میلادی) تحت حکومت چولا متحد شدند. سریلانکا توسط 181 پادشاه از دوره انورادهاپورا تا کندی اداره می شد. بین سالهای 1597 و 1658، بخش قابل توجهی از جزیره تحت حاکمیت پرتغالی ها بود. پرتغالی ها دارایی های خود را در سیلان به دلیل مداخله هلند در جنگ هشتاد ساله از دست دادند. پس از جنگ‌های کندیان، جزیره در سال 1815 تحت سلطه بریتانیا متحد شد. قیام‌های مسلحانه علیه بریتانیا در سال 1818 شورش Uva و 1848 شورش Matale رخ داد. سرانجام در سال 1948 استقلال اعطا شد اما این کشور تا سال 1972 تحت سلطه امپراتوری بریتانیا باقی ماند.