GORGIAS

گفتار سقراطی افلاطون گورجیاس در حدود سال 380 قبل از میلاد نوشته شد.

یک مهمانی شام بین سقراط و گروه کوچکی از سوفسطائیان (و مهمانان اضافی) در بحث به تصویر کشیده شده است. سقراط با یک سوفسطایی به بحث می پردازد تا تعریف درستی از بلاغت را مشخص کند و نقایص خطابه های سوفسطایی را که در آن زمان در آتن رایج بود، آشکار کند. در آتن باستانی، توانایی متقاعدسازی به طور گسترده برای منافع سیاسی و حقوقی مهم تلقی می شد و سخنوران خود را به عنوان معلمان این مهارت اساسی تبلیغ می کردند. برخی مانند گورگیاس افراد خارجی بودند که به دلیل پیچیدگی فکری و فرهنگی آتن به آتن کشیده شدند. سقراط ادعا می کند که یکی از معدود آتنی هایی است که درگیر سیاست واقعی است.

سقراط معتقد است که روش های بازجویی او برای کشف حقیقت است. او به طعنه صراحت کالیکل را می ستاید، زیرا حقیقت را در مورد خطابه آشکار می کند: "من به خوبی می دانم که اگر با آنچه روح من معتقد است موافق هستید، پس شما درست می گویید. من درک می کنم که هر کسی که می خواهد روحی را مورد آزمایش قرار دهد تا مشخص کند که آیا خوب زندگی می کند یا نه، باید سه خصلت داشته باشد که شما همه آنها را دارید: خرد، حسن نیت و صراحت.» مشورت با دیگران می تواند به حقیقت منجر شود، همانطور که انتقال اطلاعات در روحیه فرد برای تصمیم گیری در مورد نظرات یکدیگر می تواند منجر شود.