رواية الابله

احمق قسمت اول و دوم

داستایوفسکی را یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان رمان می‌دانند، آثار او به دلیل توانایی روایت‌گری که خواننده را به درون خود می‌کشاند و بیان قوی درونیات روح انسان متمایز می‌شوند. او این را در عناوین رمان‌هایش بیان کرده است. انسان را در نگرش ها و رفتارهای مختلفش توصیف کنید: قمارباز - نوجوان - تحقیر شده - جنایت و مکافات - احمق.

رمان "احمق" یکی از گویاترین نمونه های توانایی داستایوفسکی در نگریستن به درون روح انسان است، این "احمق" شاهزاده ای است، از سلسله شاهزادگان شناخته شده در تاریخ روسیه، اما شخصیت و شخصیت او و مسیر زندگی او به هیچ وجه شبیه به شاهزادگانی نیست که فرمان می دهند و اطاعت می کنند. بلکه او فردی ساده و مهربان است که محبت او را می توان صرفاً با ابراز لطافت یا ابراز نیاز، غم و اندوه برانگیخت و تحت تأثیر قرار داد... بنابراین در نظر جامعه یک «احمق» به نظر می رسد.

"چرا طبیعت بهترین آدم ها را برای خندیدن شما خلق می کند؟...

من کسی را فاسد نکردم..می خواستم برای خوشبختی همه مردم زندگی کنم..تا حقیقت را کشف کنم و آن را منتشر کنم..

نتیجه چه بود؟ هیچ چی! نتیجه این شد که شما مرا تحقیر می کنید، این نشان می دهد که من یک احمق هستم.

شاهزاده میشکین در این عبارات از خود سخن می گوید، روحی که در برابر ظلم بشری ضعیف، در برابر حیله گری نادان، در برابر غرور ساده، در برابر ریاکاری غیبت کننده، در برابر بی عدالتی شکننده جلوه می کند. فوق العاده، قوی و قادر به احساسات خوب، عشق و دوستی.

«احمق» یکی از الگوهای بزرگ انسان گرای داستایوفسکی است.

این کتاب توسط فئودور داستایوسکی نوشته شده و حقوق کتاب برای صاحب آن محفوظ است