الاذكار للنووي ط ابن حزم

کتاب الذکر - تألیف امام ابوزکریا یحیی بن شرف النووی دمشقی متوفای سال ۶۷۶ هجری قمری.

کتاب زینت الصالحین و شعار حسن خلق به نام الاذکار - امام ابی زکریا یحیی بن شرف النووی دمشقی متوفای سال ۶۷۶ هجری قمری.

کتاب مورد نیاز هر موحد خداست.

مقدمه نویسنده:

حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که قادر مطلق و توانا و غفور و تعیین کننده مقدرات است و آن که شب را به روز تبدیل می کند، بصیرت شایسته دلها و چشمان بیدار از خلقت اوست. آنان که او را برگزیدند و او را در زمره نیکان قرار دادند و آنانی را که از میان بندگانش برگزید آشتی دادند و او را از صالحان و مقربان قرار دادند و در رؤیت خود آنان را محبوب ترینشان قرار داد و در جهت رضایت او کوشیدند. خود را برای سرای تصمیم آماده کنند و از آنچه او را به خشم می آورد دوری کنند و از عذاب آتش بپرهیزند و در اطاعت او کوشا بوده و در شامگاهان و بامدادان و زمانی که شرایط متفاوت بود و همه چیز بر یاد او استقامت کنند. شب و روز، پس دلهایشان با درخشش نورها روشن شد.

او را می ستایم و برای همه نعمت هایش شکر می کنم و از او فضل و کرم بیشترش را می خواهم. و شهادت می دهم که معبودی جز خدای بزرگ و یگانه و ازلی و توانا و حکیم نیست و شهادت می دهم که محمد بنده و فرستاده او و برگزیده او و دوستدار و دوست اوست. بهترین مخلوقات و ارجمندترین پیشوازان و پیروان و درود خدا بر او و بر همه انبیا و رسولان و آل همه و همه صالحان.

سپس:

1- خداوند عزّ و جلّ حکیم فرموده است: {یذکرکم و یذکرکم} [بقره: 152] و خدای تعالی فرمود: {و من جن و انس را فقط برای عبادت آفریدم} [البقره: 152]. ذاریات: 56]. پس معلوم شد که حال بنده بهتر یا بهتر است وقتی که پروردگار جهانیان را متذکر شود و به ذکرهایی که از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ذکر شده مشغول شود. .

2- علما ـ رضی الله عنه ـ در کار شبانه روز کتب و ادعیه و ذکر فراوانی گردآوری کرده اند که برای آگاهان معلوم است ولی طولانی و دارای سلسله سند و مکرر است و در نتیجه موجب تضعیف کتاب می شود. عزم کسانی که به دنبال آن هستند. بنابراین من تصمیم گرفتم تا این کتاب را جمع آوری کنم و اهداف (1) آنچه را که ذکر کردم تقریباً برای مراقبین خلاصه کنم و زنجیره های انتقال را در بیشتر آن حذف کنم به دلیل ترجیحی که برای کوتاه کردن ذکر کردم و به دلیل اینکه موضوعی برای عبادت کنندگانی که به دنبال شناخت زنجیره های انتقال نیستند، بلکه از آن متنفرند، هر چند به اندکی کوتاه شود. و چون مقصود دانستن اذکار و عمل به آن و روشن نمودن دلالت آن است (2) برای هادیان. من - الله اکبر - به جای سلسله راویان، آنچه از آنها مهمتر است که غالباً مختل می شود ذکر می کنم که شرح احادیث صحیح و خوبی و ضعف و انکار آنهاست حافظان کامل و زیرک. و به ائمه متوسل شد و انشاءالله چند چیز گرانبها از علم حدیث و ظرایف فقه و تکالیف صرف و نحو و انضباط ارواح و سیره ای که علم آنها برای رهروان مطمئن است به آن اضافه خواهم کرد.

3- در صحیح مسلم [شماره 2674] از ابوهریره - رضی الله عنه - از رسول خدا - صلی الله علیه و آله - روایت کرده ایم: «کسی که دعوت به هدایت می کند. ثوابى مانند مزد پيروان او خواهد داشت و ذره‏اى از پاداش آنان كم نمى‏كند.» [با شماره: 1606 عودت داده می شود].

4- پس خواستم با تسهیل راه و مراجعه به او و روشن ساختن رفتارش و مراجعه به او به نیکوکاران کمک کنم، لذا در ابتدای کتاب به فصول مهمی اشاره کردم که نویسنده این کتاب و سایر مراقبان به آن نیاز دارند. و اگر در ميان صحابه کساني بودند که در ميان آنان که به علم اهتمام نداشتند معروف نبودند، به او توجه کردم و گفتم: از فلان صحابه روايت کرديم که مبادا او همراهی مورد تردید قرار گیرد

5- در این کتاب به احادیث کتب معروف که مبانی اسلام است اکتفا می کنم و آن پنج است: «صحیح البخاری»، «صحیح مسلم»، «سنن ابی داود»، «الترمذی». » و « النسائی »; من تعداد کمی از کتاب های معروف دیگر را روایت کرده ام.

6- در مورد جزع و مسندها جز در موارد نادر چیزی از آنها نقل نمی کنم و از ریشه های معروف ضعیف الا نادر با توضیح ضعف آن ذکر نمی کنم، بلکه فقط ذکر می کنم. حق در آن اغلب (3)، بنابراین امیدوارم که این کتاب یک اصل قابل اعتماد باشد.

7- سپس از قسمت احادیث جز آنچه در موضوع مشهود بود ذکر نمی کنم.

8- به خدای رحمان توفیق و نیابت و مساعدت و ارشاد و حفظ را مسئلت دارم. تسهيل مراد من از حسنات و استقامت بر انواع نعمات و جمع كردن من و عزيزانم در سراى عزت او و ساير موارد رضايت.

9- خدا مرا بس است و او بهترین امانتدار است و هیچ نیرو و قدرتی نیست مگر به خدای توانا و حکیم آنچه خدا بخواهد نیرویی جز به خدا نیست من بر خدا توکل می کنم چنگ می زنم. به خدا یاری می جوییم، کارم را به خدا می سپارم و به او می سپارم (4) هر که به من و همه مسلمانان نیکی کند و هر چه در آخرت و دنیا به من و آنها ارزانی داشته باشد. زیرا اگر چیزی به او سپرده شود، منزه است.