ضرب المثل ها ابزار بیانی هستند که شخص برای توصیف تجربه خود از آنها استفاده می کند
در ارائه رفتار دیگران ، و در نمایش وسایل زندگی او ، شیوه های زندگی و روانشناختی و طبع اعضای جامعه اش.
بستگی به این روش به غریزه ، آرمان گرایی ، صداقت و تلاش برای اصلاح دارد.
ضرب المثل ها مانند جواهراتی هستند که ارزش آنها با پا افزایش می یابد ، زیرا در مواردی که به آنها به عنوان وسیله تهویه نیاز داریم ، به راحتی و به سرعت بیان می شوند. در می یابیم که هر کجا که باشند مربوط به افراد هستند ، بنابراین ضرب المثلی که در شبه جزیره عربستان مشابه آن را در حومه اروپا می یابیم.
بنابراین ، ما شواهد قطعی پیدا می کنیم که ضرب المثل ها قبل از هر چیز به انسان مربوط می شوند و انسان در همه جا یکی است.
و اگر توافق کنیم که تمدن راهی برای زندگی است ، و فرهنگ یک روش تفکر است ، در این صورت توافق خواهیم کرد که ضرب المثل ها روشی صادقانه ، حساس و دقیق برای بیان فرهنگ ملت در توضیح روش زندگی آن است.