Komentarz Keila i Delitzscha do Starego Testamentu
Karl Fredreich Keil (1807-1888) był niemieckim protestanckim egzegetą. Kilka lat po ukończeniu studiów teologicznych w Dorpacie i Berlinie podjął profesurę na wydziale teologii w Dorpacie, gdzie pozostał przez dwadzieścia pięć lat. W 1859 r. Przeniósł się do Leipsic, gdzie poświęcił się pracy literackiej i sprawom Kościoła luterańskiego, gdzie zakończył karierę.
Był częścią ściśle ortodoksyjnej i konserwatywnej szkoły w Hengstenberg. Zupełnie ignorował współczesną krytykę. Jego pisma reprezentują pogląd, że Pismo Święte jest objawionym Słowem Bożym. Uważał rozwój niemieckiej nauki teologicznej za przejściową fazę błędu. Jego głównym dziełem jest komentarz do Starego Testamentu (1866), który podjął z Franzem Delitzschiem.
Franz Delitzsch (1813-1890) był luteraninem, pochodzącym z Leipsica, pochodzącym z hebrajskiego pisma. Został profesorem w Rostocku w 1846 roku i w Leipsic w 1867 roku.
W 1886 r. Założył seminarium w Lipsku, w którym kandydaci teologii są przygotowani do pracy misyjnej wśród Żydów.
Ta aplikacja jest również połączona z Biblią angielską świata.