Риёзус солиҳийн

Juda manoli khadislar

Syekh, imom, mukhakik olim, ɳofizlarning yўlboshchisi, avliyolarning bayroqdori, kўplab ilm va fanlar bilimdoni, manfaatli tasnifotlar sohibi, ўz zhonini Alloning dini nusrati uchun tikkan, ilm va ibodat oras ini zhamlagan Allohning orif bandalaridan biri, kor, zohid, sunnat va dinni tiriltiruvchi Abu Zakariyo Yaho ibn Sharaf (ibn Murriy) ibn Hasan ibn Husain ibn Muhammad ibn Zhumaa ibn Khizom al-Hizomiy an-Nawawiy, Dimashqiy, Shofeyidir.

Kunyalari - Abu Zakariyo, laqablari Muhiddin. Amunisi Alloga tavozu qilib, Muhiddin deb laqablanishni kariɳ kўrganlar. Chunki din doimiy khayot va sobit bulgan narsadir, tiriltiruvchi kishiga mutozh emasdir, deb aitardilar. (“Muhiddin” – dinni tiriltiruvchi, degan ma’noni anglatadi.) Lakhmiy u zot khaqida: “Meni Muhiddin deb ataydiganlarni dust tutmayman, deb aitdilar”, deydilar.

Bu zot Dimashқning қishloqlaridan biri Navoda 631-ֳizhriy sana, muharram oyining ўrtasidagi ўn kunlikda dunyoga keldilar. Navo bilan Dimashk orasi ikki margaladan ozrok masofadir. Hozirgi membayar 100 km atrofida.

Imom Zakhabiy tarikh kitoblarida "Navo" sўizida vov harfidan keyin alif bulmaydi, amunisi uni qўyish ham zhoiz, deb aitdilar.

Syekh Tozhuddin Subkiy imom Navaviy “Dorul khadis ashrafiyya” ga bosh mudarris etib tayinlanganlarida kuyidagi sherni bitib, unda Navo suziga vov harfidan keyin alifni kiritganlar.